Dzieje 27:9-19

⁹Gdy upłynęło wiele czasu i żegluga stała się niebezpieczna, bo minął już post, Paweł ich przestrzegał:

¹⁰Panowie, widzę, że żegluga będzie związana z krzywdą i wielką szkodą nie tylko ładunkowi i statkowi, ale i naszemu życiu.

¹¹Setnik jednak bardziej ufał sternikowi i właścicielowi statku niż temu, co mówił Paweł.

¹²A ponieważ żaden port nie nadawał się do przezimowania, większość postanowiła stamtąd odpłynąć, dostać się jakoś na przezimowanie do portu Feniks na Krecie, otwartego na południowo-zachodnią i północno-zachodnią stronę.

¹³A gdy powiał wiatr z południa, sądzili, że zamiar doprowadzą do skutku, i odbili od brzegu, i popłynęli wzdłuż Krety.

¹⁴Lecz niedługo potem uderzył na nią gwałtowny wiatr, zwany Eurokludon.

¹⁵Kiedy statek został porwany i nie mógł stawić czoła wiatrowi, puściliśmy go z wiatrem i pozwoliliśmy się unosić.

¹⁶Gdy płynęliśmy wzdłuż pewnej wysepki, zwanej Klauda, z trudem zdołaliśmy uchwycić łódź ratunkową.

¹⁷Po wyciągnięciu jej przepasali statek, używając sprzętu pomocniczego. Z obawy, żeby nie wpaść na płyciznę, opuścili żagle i tak ich niosło.

¹⁸Ponieważ miotała nami gwałtowna burza, nazajutrz wyrzucili ładunek.

¹⁹A trzeciego dnia własnymi rękami wyrzuciliśmy osprzęt statku.