Dzieje 13:40-52

⁴⁰Uważajcie więc, aby nie spotkało was to, co zostało powiedziane u Proroków:

⁴¹Patrzcie, szydercy, dziwcie się i przepadnijcie, bo ja za waszych dni dokonuję dzieła, w które nie uwierzycie, choćby wam ktoś o nim opowiedział.

⁴²A kiedy wychodzili z synagogi żydowskiej, poganie prosili ich, aby również w następny szabat głosili im te same słowa.

⁴³Kiedy zgromadzenie się rozeszło, wielu Żydów i pobożnych prozelitów poszło za Pawłem i Barnabą, którzy w rozmowie radzili im, aby trwali w łasce Boga.

⁴⁴A w następny szabat niemal całe miasto zebrało się, aby słuchać słowa Bożego.

⁴⁵Kiedy Żydzi zobaczyli tłumy, pełni zawiści sprzeciwiali się słowom Pawła, występując przeciwko nim i bluźniąc.

⁴⁶A Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: Wam najpierw miało być zwiastowane słowo Boże. Skoro jednak je odrzucacie i uważacie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan.

⁴⁷Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi.

⁴⁸Kiedy poganie to usłyszeli, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a uwierzyli wszyscy, którzy byli przeznaczeni do życia wiecznego.

⁴⁹I słowo Pańskie rozchodziło się po całej krainie.

⁵⁰A Żydzi podburzali pobożne i poważane kobiety oraz znaczących obywateli miasta, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wypędzili ich ze swoich granic.

⁵¹A oni, strząsnąwszy na nich pył ze swoich nóg, przyszli do Ikonium.

⁵²Uczniowie zaś byli pełni radości i Ducha Świętego.