1Same way, wen Paul an Barnabas been dey een Iconium, dey gone ta de Jew meetin house. Dey taak ta de people dey een susha good way dat a heapa Jew dem bleebe pon Jedus. An a heapa people dat ain Jew bleebe pon Jedus too.
2Bot de Jew dem dat ain wahn fa bleebe, dey stir op de people dat ain Jew an mek um ton ginst de Christian bredren.
3De postle Paul an Barnabas stay a long time dey een Iconium. Dey ain been scaid tall fa tell de people bout de Lawd. An de Lawd show dat Paul an Barnabas beena tell um de trute wen dey say de Lawd mussyful an good, cause e gim powa fa do plenty sign an miracle.
4De people een de city tek side ginst one noda een two group. Some people been fa de Jew dem, an some been fa de postle dem.
5Den de people dat ain Jew, de Jew dem an dey leada dem mek scheme fa do de postle dem bad an fa chunk stone pon um.
6Wen de postle dem yeh dat, dey ron way Lycaonia. Dey gone ta Lystra an Derbe an out een de countryside roun bout dey.
7Dey beena tell all de people dey de Good Nyews.
8One man been dey een Lystra dat ain neba been able fa waak. E foot been cripple op eba since e been bon.
9E been seddown da listen ta Paul da taak. Paul see dat de man bleebe dat God hab powa fa heal um, so Paul look scraight at de man.
10An e say loud, “Stanop scraight pon ya foot!” Jes den, de man jomp op an staat fa waak all roun.
11Wen de crowd ob people see wa Paul done, dey holla een dey own Lycaonia language say, “De god dem done ton eenta mortal man an dey come down ta we!”
12Dey call Barnabas Zeus, an dey call Paul Hermes, cause Paul been de one wa beena taak ta um de mos.
13De priest ob de god Zeus, e come da bring bull dem an flowa dem ta de city gyate, cause dat priest an de crowd been wahn fa mek sacrifice ta de postle dem. De place weh de people beena woshup Zeus been dey close ta de gyate.
14Wen de postle Barnabas an Paul yeh say de crowd ob people been wahn fa mek sacrifice ta dem, dey teah dey cloes fa show dat dey ain gree wid dat. Dey ron quick eenta de crowd an holla say,
De Postle Dem 14
De Postle Dem 14:1-14