ЁВА 6

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

¹І адказваў Ёў і сказаў:

²о, калі б правільна былі ўзважаныя мае енкі, і разам зь імі паклалі на шалі пакуту маю!

³Яна пэўна пераважыла б пясок марскі! Таму словы мае палкія.

⁴Бо стрэлы Ўсемагутнага ўва мне; яд іх п'е дух мой; жудасьці Божыя паўсталі супроць мяне.

⁵Ці раве дзікі асёл на траве? ці рыкае бык каля мяшанкі сваёй?

⁶Ці нясмачнае ядуць без солі, і ці ёсьць смак у яечным бялку?

⁷Да чаго не хацела дакрануцца душа мая, тое і ёсьць агідная ежа мая.

⁸О, калі б збылося жаданьне маё, і спадзяваньне маё спраўдзіў Бог!

⁹О, калі б узычыў Бог зламаць мяне, працягнуў руку і пабіў мяне!

¹⁰Гэта было б яшчэ радасьцю мне, і я мацаваўся б у маёй бязьлітаснай хваробе, бо я ня зрокся словаў Сьвятога.

¹¹Якая сіла ў мяне, каб спадзявацца мне? і які канец, каб доўжыць мне жыцьцё маё?

¹²Ці цьвёрдасьць камянёў - цьвёрдасьць мая? ці медзь - плоць мая?

¹³Ці ёсьць ува мне дапамога мне, і ці ёсьць мне якая апора?

¹⁴спрагненаму павінна быць спагада сябра ягонага, калі толькі ён не адкінуў страху прад Усеўладным.

¹⁵Але браты мае няверныя, як паток, як хуткаплынныя ручаі,

¹⁶якія чорныя ад лёду і ў якіх зьнікае сьнег.

¹⁷Калі робіцца цёпла, яны ападаюць, а ў сьпёку зьнікаюць зь месцаў сваіх.

¹⁸Ухіляюць яны кірунак шляхоў сваіх, заходзяць у пустыню і чэзнуць;

¹⁹глядзяць на іх дарогі Тэмайскія, спадзяюцца на іх шляхі Савэйскія,

²⁰але застаюцца пасаромленыя ў сваёй надзеі: прыходзяць туды і ад сораму чырванеюць.

²¹Так і вы цяпер нішто: убачылі страшнае і спалохаліся.

²²Ці не казаў я: дайце мне, і ад дастатку вашага заплаціце за мяне;

²³і выбаўце мяне ад рукі ворага, і ад рукі катаў выкупіце мяне?

²⁴Навучэце мяне, і я замоўкну; пакажэце, у чым я зграшыў.

²⁵Якія моцныя словы праўды! Але што даказваюць выкрываньні вашыя?

²⁶Вы прыдумваеце казані дзеля выкрыцьця? На вецер пускаеце словы вашыя.

²⁷Вы нападаеце на сірату і капаеце яму сябру вашаму.

²⁸Але прашу вас, зірнеце на мяне; ці ж буду я казаць няпраўду перад абліччам вашым?

²⁹Перагледзьце, ці ёсьць няпраўда? перагледзьце, - праўда мая.

³⁰Ці ёсьць на языку маім няпраўда? Няўжо горла маё ня можа адрозьніць горычы?