Alt Kanto 1:2-12

²Ho, li kisu min per kisoj de sia buŝo! Ĉar via amo estas pli bona, ol vino.

³Ho, kiel bonodoras viaj aromaĵoj! Via nomo similas al elverŝita oleo; Tial la fraŭlinoj amas vin.

⁴Altiru min; ni postkuros vin. La reĝo envenigu min en siajn ĉambrojn; Ho, ni ĝojos kaj gajiĝos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.

⁵Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.

⁶Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraŭ mi; Ili faris min gardistino de la vinberĝardenoj; Mian propran vinberĝardenon mi ne gardis.

⁷Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi paŝtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino Ĉe la brutaroj de viaj kamaradoj?

⁸Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la paŝojn de la ŝafaro, Kaj paŝtu viajn kapridojn ĉe la tendoj de la paŝtistoj.

⁹Al la ĉevalino en la ĉaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.

¹⁰Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la laĉoj de perloj.

¹¹Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun arĝentaj enkrustaĵoj.

¹²Dum la reĝo sidas ĉe la festotablo, Mia nardo bonodoras.