Agoj 10:3-16

³Tiu vidis klare en vizio, ĉirkaŭ la naŭa horo de la tago, anĝelon de Dio, alvenantan al li, kaj dirantan al li: Kornelio.

⁴Kaj ĉi tiu, fikse rigardante lin kaj timante, diris: Kio estas, Sinjoro? Kaj li diris al li: Viaj preĝoj kaj viaj almozoj supreniris kiel memoraĵo antaŭ Dio.

⁵Kaj nun sendu virojn al Jafo, kaj venigu Simonon, kiu estas alnomata Petro;

⁶li gastas ĉe unu Simon, tanisto, kies domo estas apud la marbordo.

⁷Kaj kiam foriris la anĝelo, kiu parolis al li, li alvokis du el siaj domservantoj, kaj pian soldaton el tiuj, kiuj ĉiam deĵoris apud li;

⁸kaj klariginte ĉion al ili, li sendis ilin al Jafo.

⁹Kaj en la sekvanta tago, kiam ili vojaĝis kaj alproksimiĝis al la urbo, Petro supreniris sur la tegmenton, por preĝi, ĉirkaŭ la sesa horo;

¹⁰kaj li fariĝis malsata, kaj deziris manĝi; sed dum oni pretigis, falis sur lin ekstazo;

¹¹kaj li vidis la ĉielon malfermitan, kaj ian ujon malsuprenirantan, kvazaŭ grandan tukon, mallevatan per la kvar anguloj sur la teron;

¹²kaj en ĝi troviĝis ĉiaj kvarpiedaj bestoj kaj rampaĵoj de la tero kaj birdoj de la ĉielo.

¹³Kaj venis voĉo al li: Leviĝu, Petro; buĉu kaj manĝu.

¹⁴Sed Petro diris: Ho ne, Sinjoro, ĉar mi neniam manĝis ion profanan aŭ malpuran.

¹⁵Kaj voĉo venis al li denove duan fojon: Kion Dio purigis, tion vi ne nomu profana.

¹⁶Kaj tio estis farita trifoje; kaj la ujo estis tuj prenita for en la ĉielon.