ACTUUM APOSTOLORUM 7:23-32

²³Cum autem impleretur ei quadraginta annorum tempus, ascendit in cor ejus ut visitaret fratres suos filios Israël.

²⁴Et cum vidisset quemdam injuriam patientem, vindicavit illum, et fecit ultionem ei qui injuriam sustinebat, percusso Ægyptio.

²⁵Existimabat autem intelligere fratres, quoniam Deus per manum ipsius daret salutem illis: at illi non intellexerunt.

²⁶Sequenti vero die apparuit illis litigantibus: et reconciliabat eos in pace, dicens: Viri, fratres estis: ut quid nocetis alterutrum?

²⁷Qui autem injuriam faciebat proximo, repulit eum, dicens: Quis te constituit principem et judicem super nos?

²⁸Numquid interficere me tu vis, quemadmodum interfecisti heri Ægyptium?

²⁹Fugit autem Moyses in verbo isto: et factus est advena in terra Madian, ubi generavit filios duos.

³⁰Et expletis annis quadraginta, apparuit illi in deserto montis Sina angelus in igne flammæ rubi.

³¹Moyses autem videns, admiratus est visum. Et accedente illo ut consideraret, facta est ad eum vox Domini, dicens:

³²Ego sum Deus patrum tuorum, Deus Abraham, Deus Isaac, et Deus Jacob. Tremefactus autem Moyses, non audebat considerare.