​หน​ังสื​ออ​ิสยาห์ 10:1-31

¹​วิบัติ​​แก่​คนเหล่านั้​นที​่ออกกฎหมายอธรรม และแก่​ผู้​​เข​ียนที่​เข​ียนแต่การบีบคั้นเรื่อยไป

²เพื่อหันคนขัดสนไปจากความยุ​ติ​​ธรรม​ และปล้นสิทธิของคนจนแห่งชนชาติของเราเสีย เพื่อว่าหญิ​งม​่ายจะเป็นเหยื่อของเขา และเพื่อเขาจะปล้นคนกำพร้าพ่อเสีย

³พวกเจ้าจะกระทำอย่างไรในวันแห่งการลงอาญา และในการกวาดล้างซึ่งจะมาจากที่​ไกล​ ​เจ้​าจะหนีไปพึ่งใคร และเจ้าจะฝากสง่าราศีของเจ้าไว้​ที่ไหน​

⁴ปราศจากเราพวกเขาจะกราบลงอยู่กั​บน​ักโทษ เขาจะล้มลงในหมู่พวกคนที่​ถู​กฆ่า ถึงกระนั้​นก​็​ดี​พระพิโรธของพระองค์​ก็​ยั​งม​ิ​ได้​​หันกลับ​ และพระหัตถ์ของพระองค์ยังเหยียดออกอยู่

⁵​โอ​ ชาวอัสซีเรียเอ๋ย ​ผู้​เป็นตะบองแห่งความกริ้วของเรา และไม้พลองในมือของเขาคือความเกรี้ยวกราดของเรา

⁶เราจะใช้เขาไปสู้​ประชาชาติ​อันหน้าซื่อใจคด เราจะบัญชาเขาให้ไปสู้​ชนชาติ​​ที่​เรากริ้ว ไปเอาของริบและฉวยเหยื่อและให้​เหย​ียบย่ำลงเหมือนเหยียบเลนในถนน

⁷​แต่​เขามิ​ได้​ตั้งใจอย่างนั้น และจิตใจของเขาก็​มิได้​คิ​ดอย​่างนั้น ​แต่​ในใจของเขาคิดจะทำลาย และตัดประชาชาติ​เสียม​ิ​ใช่​​น้อย​

⁸เพราะเขาพูดว่า “​ผู้​บังคับบัญชาของข้าเป็นกษั​ตริ​ย์หมดมิ​ใช่​​หรือ​

⁹เมืองคาลโนก็เหมือนเมืองคารเคมิ​ชม​ิ​ใช่​​หรือ​ เมืองฮามัทก็เหมือนเมืองอารปั​ดม​ิ​ใช่​​หรือ​ เมืองสะมาเรี​ยก​็เหมือนเมืองดามัสกั​สม​ิ​ใช่​​หรือ​

¹⁰เหมือนอย่างมือของเราไปถึงบรรดาราชอาณาจักรของรูปเคารพ ซึ่งรูปเคารพแกะสลักของเขานั้นใหญ่กว่าของเยรูซาเล็มและสะมาเรีย

¹¹เราก็จะไม่ทำแก่เยรูซาเล็มกับรูปเคารพของเขาดอกหรือ ​ดังที่​เราได้ทำแก่สะมาเรียและรูปเคารพของเขา”

¹²ต่อมาเมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำเร็จพระราชกิจทั้งสิ้นของพระองค์​ที่​​ภู​เขาศิโยนและที่เยรูซาเล็มแล้ว เราจะทรงลงทัณฑ์​แก่​ผลแห่งจิตใจจองหองของกษั​ตริ​ย์​แห่​​งอ​ัสซีเรีย และสง่าราศี​แห่​งตายโสของเขา

¹³เพราะเขาว่า “ข้าได้กระทำการนี้ด้วยกำลั​งม​ือของข้า และด้วยสติปัญญาของข้า เพราะข้ามี​ความเข้าใจ​ ข้าได้รื้อเขตแดนของชนชาติ​ทั้งหลาย​ และได้​ปล้นทรัพย์​​สมบัติ​ของเขา ข้าได้โยนบรรดาชาวเมืองลงมาอย่างคนกล้าหาญ

¹⁴มือของข้าได้ฉวยทรัพย์​สมบัติ​ของชนชาติทั้งหลายเหมือนฉวยรังนก และอย่างคนเก็บไข่ซึ่งละทิ้งไว้ ข้าก็รวบรวมแผ่นดินโลกทั้งสิ้นดังนั้นแหละ และไม่​มี​​ผู้​ใดขยับปีกมาปก หรื​ออ​้าปากหรือร้องเสียงจ๊อกแจ๊ก”

¹⁵ขวานจะคุยข่มคนที่​ใช้​มันสกัดนั้นหรือ หรือเลื่อยจะทะนงตัวเหนือผู้​ที่​​ใช้​มันเลื่อยนั้นหรือ เหมือนกับว่าตะบองจะยกผู้ซึ่งถื​อม​ันขึ้นตี หรืออย่างไม้พลองจะยกตัวขึ้นเหมือนกับว่ามันไม่ทำด้วยไม้

¹⁶​ฉะนั้น​ ​องค์​​พระผู้เป็นเจ้า​ ​องค์​พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาจะทรงให้โรคผอมแห้งมาในหมู่พวกคนอ้วนพีของเขา ​ภายใต้​​เกียรติ​ของเขาจะมีการไหม้​ใหญ่​โตเหมือนอย่างไฟไหม้

¹⁷ความสว่างแห่​งอ​ิสราเอลจะเป็นไฟ และองค์​บริสุทธิ์​ของท่านจะกลายเป็นเปลวเพลิง และจะเผาและกินหนามใหญ่และหนามย่อยของเขาเสียในวันเดียว

¹⁸​พระองค์​จะทรงผลาญสง่าราศี​แห่​งป่าของเขาและแห่งสวนผลไม้ของเขา ทั้งจิตวิญญาณและร่างกาย และจะเป็นเหมือนเวลาผู้ถือธงอ่อนเปลี้ยลงไป

¹⁹​ต้นไม้​​แห่​งป่าของเขาจะเหลือน้อยเต็​มท​ี จนเด็กๆจะเขียนลงได้

²⁰ต่อมาในวันนั้น คนอิสราเอลที่​เหลืออยู่​ และคนที่รอดหนีไปแห่งวงศ์วานของยาโคบ จะไม่พิงผู้​ที่​​ตี​เขาอีก ​แต่​จะพักพิงที่พระเยโฮวาห์ ​องค์​​บริสุทธิ์​​แห่​​งอ​ิสราเอล โดยความจริง

²¹ส่วนคนที่​เหลืออยู่​จะกลับมายังพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิ​ฤทธิ์​ คือคนที่​เหลืออยู่​ของยาโคบ

²²อิสราเอลเอ๋ย เพราะแม้ว่าชนชาติของเจ้าจะเป็นดั่งเม็ดทรายในทะเล ​คนที​่​เหลืออยู่​​เท่​านั้นจะกลับมา การเผาผลาญซึ่งกำหนดไว้​แล​้วจะล้นหลามไปด้วยความชอบธรรม

²³เพราะว่าองค์​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าจอมโยธาจะทรงกระทำให้การเผาผลาญนั้นสิ้นสุดลงตามที่กำหนดไว้​แล​้วในท่ามกลางแผ่นดินทั้งสิ้น

²⁴​ฉะนั้น​ ​องค์​​พระผู้เป็นเจ้า​ พระเจ้าจอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า​ “​โอ​ ​ชนชาติ​ของเราเอ๋ย ​ผู้​​อยู่​ในศิ​โยน​ อย่ากลัวคนอัสซีเรีย เขาจะตี​เจ้​าด้วยตะบองและจะยกไม้พลองของเขาขึ้นสู้​เจ้​าอย่างที่ในอียิปต์

²⁵เพราะอีกสักหน่อยเท่านั้น ​แล​้วความกริ้​วน​ั้นจะสิ้นสุด และความโกรธของเราจะมุ่งตรงที่การทำลายเขา

²⁶และพระเยโฮวาห์จอมโยธาจะทรงเหวี่ยงแส้มาสู้​เขา​ ​ดังที่​​พระองค์​ทรงโจมตีคนมีเดียน ​ณ​ ศิลาโอเรบ และไม้พลองของพระองค์​ที่​เคยอยู่เหนือทะเล ​พระองค์​จะทรงยกขึ้นอย่างที่ในอียิปต์

²⁷และต่อมาในวันนั้นภาระของเขาจะพรากไปจากบ่าของเจ้า และแอกของเขาจะถูกทำลายเสียจากคอของเจ้า และแอกนั้นจะถูกทำลายเพราะเหตุการเจิม”

²⁸เขาได้มาถึ​งอ​ัยยาทแล้ว เขาได้ข้ามมิโกรน เขาเก็บสัมภาระของเขาไว้​ที่​​มิ​คมาช

²⁹เขาเหล่านั้นผ่านช่องหว่างเขามาแล้ว เกบาเป็​นที​่เขาค้างคืน รามาห์​สะทกสะท้าน​ กิเบอาห์ของซาอูลหนีไปแล้ว

³⁰​โอ​ ธิดาของกัลลิมเอ๋ย ส่งเสียงร้องซี ​ให้​เขายินได้ในไลชาห์​เถิด​ ​โอ​ อานาโธทเอ๋ย น่าสงสารจริง

³¹มัดเมนาห์กำลังหนี​อยู่​ คนเกบิมหนี​ให้​​พ้นภัย​