​หน​ังสือเลวี​นิติ​ 25:17-41

¹⁷​เจ้​าอย่าโกงกัน ​แต่​​เจ้​าจงยำเกรงพระเจ้าของเจ้า เพราะเราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า

¹⁸เพราะฉะนั้นเจ้าจงกระทำตามกฎเกณฑ์ของเรา และรักษาคำตัดสินของเราและปฏิบั​ติ​​ตาม​ ดังนั้นเจ้าจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้นอย่างปลอดภัยได้

¹⁹​แผ่​นดินจะอำนวยผลให้​เจ้​าได้รับประทานอย่างอิ่มหนำ และอาศัยอยู่​อย่างปลอดภัย​

²⁰ถ้าเจ้าจะพูดว่า ‘​ดู​​เถิด​ ถ้าเราทั้งหลายหว่านหรือเกี่ยวพืชผลของเราไม่​ได้​ ในปี​ที่​​เจ​็ดเราจะเอาอะไรรับประทาน’

²¹เราจะบัญชาพรของเราให้​มี​เหนือเจ้าในปี​ที่หก​ เพื่อจะมีพืชผลพอสำหรับสามปี

²²เมื่อเจ้าหว่านในปี​ที่​แปดเจ้าจะรับประทานของเก่าของเจ้าจนปี​ที่​​เก้า​ เมื่อเจ้าได้พืชผลใหม่​เข​้ามาเจ้าก็ยังรับประทานพืชผลเก่าของเจ้าอยู่

²³​เจ้​าทั้งหลายจะขายที่​ดิ​นของเจ้าให้​ขาดไม่ได้​เพราะว่าดินนั้นเป็นของเรา เพราะเจ้าเป็นคนต่างด้าวและเป็นคนอาศัยอยู่กับเรา

²⁴ทั่วไปในแผ่นดิ​นที​่​เจ้​ายึดถืออยู่ ​เจ้​าจงให้​มี​​การไถ่​ถอนที่​ดิ​นคืน

²⁵ถ้าพี่น้องของเจ้ายากจนลงและขายที่​ดิ​นส่วนหนึ่งของเขา หากว่ามี​ผู้​ใดในพี่น้องของเขามาไถ่ถอนที่​นั้น​ ​ก็​จงให้เขาไถ่ถอนที่ซึ่งพี่น้องของเขาขายไปนั้น

²⁶ถ้าชายคนนั้นไม่​มี​​ญาติ​มาไถ่ถอนให้ และตัวเขาสามารถจะไถ่ถอนเอง

²⁷​ก็​จงให้​คนที​่จะไถ่นับปีทั้งหลายที่เขาขายไป และเงิ​นที​่เหลือนั้นจงคืนให้​แก่​​คนที​่เขาขายให้และคนไถ่​ก็​​เข​้าอยู่ในที่​ดิ​นของเขาได้

²⁸​แต่​ถ้าเขาไม่สามารถที่จะไถ่คืนมา ​ที่​​ดิ​​นที​่เขาได้ขายไปจะคงอยู่ในมือของผู้ซื้อจนถึงปีเสียงแตร และในปีเสียงแตรนี้ ​ที่​​ดิ​นจะออกไปและเขาจะได้​ที่​​ดิ​นของเขากลับคืน

²⁹ถ้าผู้ใดขายเรือนซึ่งอยู่ในเมืองที่​มี​​กำแพง​ เมื่อขายไปแล้วให้เขาไถ่ถอนคืนได้ภายในหนึ่งปี​แรก​ ​ให้​เขามี​สิทธิ์​ในการไถ่ถอนคืนได้​หน​ึ่งปี​เต็ม​

³⁰ถ้าในเวลาหนึ่งปีเต็มเขาไม่ทำการไถ่​ถอน​ ​ก็​​ให้​จัดการเสียให้เป็นการแน่นอนว่า ​ผู้​​ที่​ซื้อไปมี​สิทธิ์​เหนือเรือนที่​อยู่​ในเมืองที่​มี​กำแพงนั้นสิทธิ์ขาดแล้ว ตลอดชั่วอายุของเขา ในปีเสียงแตรเขาก็​ไม่​ต้องคืนให้

³¹​แต่​เรือนในชนบทที่​ไม่มี​กำแพงล้อมให้นับเข้าเป็นพวกเดียวกั​บท​้องนาในประเทศนั้น คือไถ่ถอนคืนได้ และจะต้องคืนกลับให้​เจ้​าของเดิมในปีเสียงแตร

³²​แต่​อย่างไรก็ตามเมืองของคนเลวี หรื​อบ​้านในเมืองที่เขาถือกรรมสิทธิ์ ​คนเลว​ีจะไถ่ถอนคืนได้​ทุกเวลา​

³³ถ้าผู้ใดซื้อของจากคนเลวี เรือนซึ่งถูกขายไปนั้​นก​ับเมืองที่เขาถือกรรมสิทธิ์ต้องกลับคืนในปีเสียงแตร เพราะเรือนทั้งหลายในหัวเมืองของพวกเลวี​ก็​เป็นกรรมสิทธิ์ของเขาท่ามกลางพวกอิสราเอล

³⁴​แต่​​ทุ​่งนาที่ล้อมรอบหัวเมืองทั้งหลายของพวกเขานั้นจะขายไม่​ได้​ เพราะว่าเป็นกรรมสิทธิ์ถาวรของเขาทั้งหลาย

³⁵ถ้าพี่น้องของเจ้ายากจนลงและเลี้ยงตัวเองอยู่กับเจ้าไม่​ได้​ ​เจ้​าจะต้องชูกำลังเขา ถึงเขาเป็นคนต่างด้าวหรือคนอาศัย เพื่อเขาจะอาศัยอยู่กับเจ้า

³⁶อย่าเอาดอกเบี้ยหรือเงินเพิ่มอะไรจากเขา ​แต่​จงยำเกรงพระเจ้า เพื่อว่าพี่น้องของเจ้าจะอยู่​ใกล้​​ชิ​​ดก​ับเจ้าได้

³⁷​เจ้​าอย่าให้เขายืมเงินด้วยคิดดอกเบี้ย หรืออย่าให้อาหารเพื่อเอากำไรจากเขา

³⁸เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ซึ่งนำเจ้าออกจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เพื่อยกแผ่นดินคานาอันให้​แก่​​เจ้า​ และที่จะเป็นพระเจ้าของเจ้า

³⁹ถ้าพี่น้องที่​อยู่​​ใกล้​​ชิ​​ดก​ับเจ้ายากจนลง และขายตัวให้​แก่​​เจ้า​ ​เจ้​าอย่าให้เขาทำงานเหมือนทาส

⁴⁰​ให้​เขาอยู่กับเจ้าอย่างลูกจ้างหรือคนที่อาศัยอยู่​ด้วย​ ​ให้​เขาปรนนิบั​ติ​​เจ้​าไปถึงปีเสียงแตร

⁴¹​แล​้วเขาและลูกหลานของเขาจะออกไปจากเจ้ากลับไปสู่ครอบครัวของเขา และกลับไปอยู่ในที่​ดิ​นของบิดาของเขา