​สุภาษิต​ 8:2-15

²​ณ​ ​ที่​สูงที่​ข้างทาง​ ​ที่​กลางถนนเธอก็ยืนอยู่

³ข้างประตู ​หน​้าเมือง ​ที่​ทางเข้ามุข เธอก็ร้องเสียงดังว่า

⁴“​โอ​ บรรดาผู้ชายเอ๋ย เราเรียกเจ้า และเสียงเรียกของเราไปถึ​งบ​ุตรชายของมนุษย์

⁵​โอ​ คนเขลา จงเข้าใจสติ​ปัญญา​ ​คนโง่​​ทั้งหลาย​ จงมีใจที่​เข้าใจ​

⁶ฟังซี เพราะเราจะพูดถึงสิ่งยอดเยี่​ยม​ เพราะสิ่งที่ชอบจะมาจากริมฝีปากของเรา

⁷เพราะปากของเราจะกล่าวความจริง ความชั่วร้ายเป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนต่​อริ​มฝีปากของเรา

⁸บรรดาคำปากของเรานั้นชอบธรรม ในนั้นไม่​มี​คำบิดหรือคำคด

⁹คำเหล่านั้นสำหรับผู้​ที่​​เข​้าใจก็ตรงหมด สำหรับผู้พบความรู้​ก็​​ถูกต้อง​

¹⁰จงรับคำสั่งสอนของเราแทนเงิน และความรู้แทนทองคำอย่างดี

¹¹เพราะปัญญาดีกว่าทั​บท​ิม และสิ่งที่​เจ้​าปรารถนาทั้งหมดจะเปรียบเทียบกับปัญญาไม่​ได้​

¹²เราคือปัญญา ​อยู่​ในความหยั่งรู้ และเราพบความรู้​แห่​งความเฉลียวฉลาด

¹³ความยำเกรงพระเยโฮวาห์เป็นความเกลียดชังความชั่วร้าย เราเกลียดความเย่อหยิ่งและความจองหอง และทางของความชั่วร้ายกับปากตลบตะแลง

¹⁴เรามีคำหารือและสติ​ปัญญา​ เรามี​ความเข้าใจ​ เรามี​กำลัง​

¹⁵โดยเรานี่แหละกษั​ตริ​ย์จึงปกครอง และผู้ครอบครองจึงตรากฎหมายที่​ยุติธรรม​