​สุภาษิต​ 1:22-26

²²“คนเขลาเอ๋ย ​เจ้​าจะรักความเขลาไปนานสักเท่าใด คนมักเยาะเย้ยจะปี​ติ​​ยินดี​ในการเยาะเย้ยนานเท่าใด และคนโง่จะเกลียดความรู้นานเท่าใด

²³จงหันกลับเพราะคำตักเตือนของเรา ​ดู​​เถิด​ เราจะเทวิญญาณของเราให้​เจ้า​ เราจะให้ถ้อยคำของเราแจ้งแก่​เจ้า​

²⁴เพราะเราได้เรียกแล้วและเจ้าปฏิเสธ เราเหยียดมือออกและไม่​มี​ใครสนใจ

²⁵​เจ้​ามิ​ได้​​รับรู้​ในบรรดาคำแนะนำของเรา และไม่ยอมรับคำตักเตือนของเราเลย

²⁶ฝ่ายเราจะหัวเราะเย้ยความหายนะของเจ้า เราจะเยาะเมื่อความหวาดกลัวลานมากระทบเจ้า