​สุภาษิต​ 11:2-10

²เมื่อความเย่อหยิ่งมาถึง ความอับอายก็​มาด​้วย ​แต่​ปัญญาอยู่กับคนใจถ่​อม​

³​ความซื่อสัตย์​ของคนที่​เท​ี่ยงธรรมย่อมนำเขา ​แต่​ความคดโกงของคนละเมิดย่อมทำลายเขา

⁴ความมั่งคั่งไม่อำนวยกำไรในวันทรงพระพิโรธ ​แต่​ความชอบธรรมช่วยให้พ้นความมรณา

⁵ความชอบธรรมของคนที่​ไร้​​ตำหนิ​ย่​อมร​ักษาทางของเขาให้​ตรง​ ​แต่​คนชั่วร้ายจะล้มลงด้วยความชั่วร้ายของเขาเอง

⁶ความชอบธรรมของคนเที่ยงธรรมย่อมช่วยเขาให้​พ้น​ ​แต่​คนละเมิดจะถูกราคะของเขาจับเป็นเชลย

⁷เมื่อคนชั่วร้ายตาย ความหวังของเขาจะพินาศ และความมุ่งหวังของคนอธรรมก็​สูญเปล่า​

⁸คนชอบธรรมรับการช่วยเหลือให้พ้นความลำบาก และคนชั่วร้ายเข้าไปแทนที่

⁹คนหน้าซื่อใจคดทำลายเพื่อนบ้านของเขาด้วยปาก ​แต่​คนชอบธรรมจะได้รับการช่วยให้พ้นด้วยอาศัยความรู้

¹⁰เมื่อคนชอบธรรมอยู่เย็นเป็นสุข บ้านเมืองก็เปรมปรี​ดิ​์ และเมื่อคนชั่วร้ายพินาศ ​ก็​​มี​เสียงโห่​ร้อง​