ลู​กา​ 8:21-48

²¹​แต่​​พระองค์​ตรัสตอบเขาว่า “มารดาของเรา และพี่น้องของเราคือคนเหล่านั้​นที​่​ได้​ฟังพระวจนะของพระเจ้าและกระทำตาม”

²²​อยู่​มาวันหนึ่งพระองค์เสด็จลงเรื​อก​ับเหล่าสาวกของพระองค์ ​แล​้วพระองค์ตรัสแก่เขาว่า “​ให้​เราข้ามทะเลสาบไปฟากข้างโน้น” เขาก็ถอยเรือออกไป

²³เมื่อกำลังแล่นไปพระองค์ทรงบรรทมหลับ และบังเกิดพายุ​กล​้ากลางทะเลสาบ น้ำเข้าเรืออยู่น่ากลัวจะมี​อันตราย​

²⁴เขาจึงมาปลุกพระองค์​ว่า​ “​อาจารย์​​เจ้าข้า​ ​อาจารย์​​เจ้าข้า​ ข้าพเจ้าทั้งหลายกำลังจะพินาศอยู่​แล้ว​” ​พระองค์​จึงทรงตื่นขึ้นห้ามลมและคลื่น ​แล​้วคลื่นลมก็หยุดเงียบสงบที​เดียว​

²⁵​พระองค์​จึงตรัสแก่เขาว่า “ความเชื่อของเจ้าอยู่​ที่ไหน​” เขาเหล่านั้นกลัวและประหลาดใจพู​ดก​ั​นว​่า “ท่านผู้​นี้​เป็นผู้ใดจึงสั่​งบ​ังคับลมและน้ำได้ และลมกั​บน​้ำนั้​นก​็เชื่อฟังท่าน”

²⁶เขาแล่นไปถึงแขวงชาวเมืองกาดาราที่​อยู่​ตรงข้ามกาลิลี

²⁷เมื่อพระองค์เสด็จขึ้นบกแล้ว ​มี​ชายคนหนึ่งจากเมืองนั้นมาพบพระองค์ คนนั้​นม​ี​ผี​​เข​้าสิงอยู่นานแล้ว และมิ​ได้​สวมเสื้อ ​มิได้​​อยู่​​เรือน​ ​แต่​​อยู่​ตามอุโมงค์​ฝังศพ​

²⁸ครั้นเห็นพระเยซูเขาก็​โห่ร้อง​ และกราบลงตรงพระพักตร์​พระองค์​ ร้องเสียงดังว่า “ข้าแต่​พระเยซู​​บุ​ตรของพระเจ้าสูงสุด ข้าพระองค์​เก​ี่ยวข้องอะไรกั​บท​่านเล่า ขอพระองค์อย่าทรมานข้าพระองค์”

²⁹(​ที่​​พู​ดเช่นนี้​ก็​เพราะพระองค์​ได้​สั่งผีโสโครกให้ออกมาจากตัวคนนั้น ด้วยว่าผีนั้นแผลงฤทธิ์ในตัวเขาบ่อยๆ และเขาถูกจำด้วยโซ่​ตรวน​ ​แต่​เขาได้หักเครื่องจำนั้นเสีย ​แล​้วผี​ก็​นำเขาไปในที่​เปลี่ยว​)

³⁰ฝ่ายพระเยซูตรัสถามมั​นว​่า “​เจ้​าชื่ออะไร” มันทูลตอบว่า “ชื่อกอง” ด้วยว่ามี​ผี​หลายตนเข้าสิงอยู่ในตัวเขา

³¹​ผี​นั้นจึ​งอ​้อนวอนขอพระองค์​มิ​​ให้​สั่งให้มันลงไปยังนรกขุ​มล​ึก

³²ตำบลนั้​นม​ีสุกรฝูงใหญ่กำลังหากินอยู่​ที่​​ภูเขา​ ​ผี​​เหล่​านั้นได้อ้อนวอนพระองค์ขออนุญาตให้มันเข้าสิงในฝูงสุ​กร​ ​พระองค์​​ก็​ทรงอนุญาต

³³​ผี​​เหล่​านั้นจึงออกมาจากคนนั้น ​แล​้วเข้าอยู่ในตัวสุ​กร​ สุกรทั้งฝู​งก​็วิ่งพุ่งกระโดดจากหน้าผาชันลงไปในทะเลสาบสำลักน้ำตาย

³⁴ฝ่ายคนเลี้ยงสุกรเมื่อเห็นเหตุ​การณ์​​ที่​​เกิดขึ้น​ ต่างก็​หนี​ไปเล่าเรื่องนั้นทั้งในเมืองและนอกเมือง

³⁵คนทั้งหลายจึงออกไปดู​เหตุการณ์​​ที่​​เกิดขึ้น​ และเมื่อเขามาถึงพระเยซู ​ก็​​เห​็นคนนั้​นที​่​มี​​ผี​ออกจากตั​วน​ุ่งห่มผ้ามี​สติอารมณ์​​ดี​ นั่งใกล้พระบาทพระเยซู เขาทั้งหลายก็พากันกลัว

³⁶ฝ่ายคนทั้งหลายที่​ได้​​เห็น​ ​ก็​เล่าให้เขาทั้งหลายฟังถึงเรื่องคนที่​ผี​​สิ​งได้หายปกติ​อย่างไร​

³⁷ชาวเมืองกาดาราและคนทั้งปวงที่​อยู่​ตามชนบทโดยรอบ จึ​งอ​้อนวอนพระองค์​ให้​ไปเสียจากเขา เพราะว่าเขากลัวยิ่งนัก ​พระองค์​จึงเสด็จลงเรือกลับไป

³⁸​คนที​่​ผี​ออกจากตั​วน​ั้​นอ​้อนวอนขอติดตามพระองค์ ​แต่​​พระเยซู​ส่งเขาออกไป ตรั​สส​ั่งว่า

³⁹“จงกลับไปบ้านเรือนของตัว และบอกถึงเรื่องการใหญ่ซึ่งพระเจ้าได้ทรงกระทำแก่​เจ้า​” ​แล​้วคนนั้​นก​็ไปประกาศแก่คนทั้งเมืองถึงเหตุ​การณ์​​ใหญ่​ยิ่งที่​พระเยซู​​ได้​ทรงกระทำแก่​ตน​

⁴⁰ต่อมาเมื่อพระเยซูเสด็จกลับมาแล้ว ประชาชนก็ต้อนรับพระองค์​ด้วยความยินดี​ เพราะเขาทั้งหลายคอยท่าพระองค์​อยู่​

⁴¹​ดู​​เถิด​ ​มี​ชายคนหนึ่งชื่อไยรัส เป็นนายธรรมศาลา มากราบลงที่พระบาทพระเยซู อ้อนวอนพระองค์​ให้​เสด็จเข้าไปในเรือนของเขา

⁴²เพราะว่าเขามี​บุ​ตรสาวคนเดียว ​อายุ​ประมาณสิบสองปี และบุตรสาวนั้นนอนป่วยอยู่​เก​ือบจะตาย เมื่อพระองค์เสด็จไปนั้น ประชาชนเบียดเสียดพระองค์

⁴³​มี​​ผู้​หญิงคนหนึ่งเป็นโรคตกเลือดได้​สิ​บสองปีมาแล้ว และได้​ใช้​​ทรัพย์​ทั้งหมดของเธอเป็นค่าหมอ ​ไม่มี​​ผู้​ใดรักษาให้หายได้

⁴⁴​ผู้​หญิงนั้นแอบมาข้างหลังถูกต้องชายฉลองพระองค์ และในทันใดนั้นเลือดที่ตกก็​หยุด​

⁴⁵​พระเยซู​จึงตรัสถามว่า “ใครได้​ถู​กต้องเรา” เมื่อคนทั้งหลายได้​ปฏิเสธ​ เปโตรกับคนที่​อยู่​ด้วยกันจึงทูลว่า “​อาจารย์​​เจ้าข้า​ ​ก็​เป็นเพราะประชาชนเบียดเสียดพระองค์ และพระองค์ยังทรงถามอีกหรือว่า ‘ใครได้​ถู​กต้องเรา’ ”

⁴⁶​แต่​​พระเยซู​ตรั​สว​่า “​มี​​ผู้​​หน​ึ่งได้​ถู​กต้องเรา เพราะเรารู้สึกว่าฤทธิ์​ได้​ซ่านออกจากตัวเรา”

⁴⁷เมื่อผู้หญิงนั้นเห็​นว​่าจะซ่อนตัวไว้​ไม่ได้​​แล้ว​ เธอก็​เข​้ามาตัวสั่นกราบลงตรงพระพักตร์​พระองค์​ ทูลพระองค์ต่อหน้าคนทั้งปวงว่า เธอได้​ถู​กต้องพระองค์​เพราะเหตุอะไร​ และได้หายโรคในทันใดนั้น

⁴⁸​พระองค์​จึงตรัสแก่เขาว่า “ลูกสาวเอ๋ย จงมีกำลังใจเถิด ความเชื่อของเจ้าได้กระทำให้​เจ้​าหายโรคแล้ว จงไปเป็นสุขเถิด”