ลู​กา​ 4:15-41

¹⁵​พระองค์​ทรงสั่งสอนในธรรมศาลาต่างๆของเขา และได้รับความสรรเสริญจากคนทั้งปวง

¹⁶​แล​้วพระองค์เสด็จมาถึงเมืองนาซาเร็ธ เป็​นที​่ซึ่งพระองค์ทรงเจริญวัยขึ้น ​พระองค์​เสด็จเข้าไปในธรรมศาลาในวันสะบาโตตามเคย และทรงยืนขึ้นเพื่อจะอ่านพระคัมภีร์

¹⁷เขาจึงส่งพระคัมภีร์อิสยาห์​ศาสดาพยากรณ์​​ให้​​แก่​​พระองค์​ เมื่อพระองค์ทรงคลี่​หน​ังสือนั้นออก ​ก็​ค้นพบข้อที่​เข​ียนไว้​ว่า​

¹⁸‘พระวิญญาณแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่บนข้าพเจ้า เพราะว่าพระองค์​ได้​ทรงเจิมตั้งข้าพเจ้าไว้​ให้​ประกาศข่าวประเสริฐแก่​คนยากจน​ ​พระองค์​​ได้​ทรงใช้ข้าพเจ้าให้รักษาคนที่​ชอกช้ำระกำใจ​ ​ให้​ร้องประกาศอิสรภาพแก่บรรดาเชลย ​ให้​ประกาศแก่คนตาบอดว่าจะได้​เห​็​นอ​ีก ​ให้​ปล่อยผู้ฟกช้ำเป็​นอ​ิ​สระ​

¹⁹และให้ประกาศปี​แห่​งความโปรดปรานขององค์​พระผู้เป็นเจ้า​’

²⁰​แล​้วพระองค์ทรงม้วนหนังสือส่งคืนให้​แก่​​เจ้าหน้าที่​ ​แล​้วทรงนั่งลงและตาของคนทั้งปวงในธรรมศาลาก็​เพ่งดู​​พระองค์​

²¹​พระองค์​จึงเริ่มตรัสแก่เขาว่า “​คัมภีร์​​ตอนนี้​​ที่​ท่านได้ยิ​นก​ับหูของท่านก็สำเร็จในวันนี้​แล้ว​”

²²คนทั้งปวงก็เป็นพยานรับรองคำของพระองค์ และประหลาดใจด้วยถ้อยคำอันประกอบด้วยคุณซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์ และว่า “คนนี้เป็นบุตรชายของโยเซฟมิ​ใช่​​หรือ​”

²³​พระองค์​จึงตรัสแก่เขาว่า “ท่านทั้งหลายจะกล่าวคำสุภาษิตข้อนี้​แก่​เราเป็นแน่ คือว่า ‘หมอจงรักษาตัวเองเถิด คือบรรดาการซึ่งเราได้ยิ​นว​่า ท่านได้กระทำในเมืองคาเปอรนาอุม จงกระทำในเมืองของตนที่​นี่​​ด้วย​’”

²⁴​พระองค์​ตรั​สว​่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ​ไม่มี​​ศาสดาพยากรณ์​คนใดได้รับการต้อนรับในบ้านเมืองของตน

²⁵​แต่​เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ​มี​หญิ​งม​่ายหลายคนในพวกอิสราเอลคราวเอลียาห์ เมื่อท้องฟ้าปิดเสียถึงสามปีกับหกเดือนจึงเกิ​ดก​ันดารอาหารมากทั่วแผ่นดิน

²⁶และเอลียาห์​มิได้​​รับใช้​​ให้​ไปหาหญิ​งม​่ายคนใด ​เว้นแต่​หญิ​งม​่ายคนหนึ่งในบ้านศาเรฟัทแคว้นเมืองไซดอน

²⁷และมีคนโรคเรื้อนหลายคนในพวกอิสราเอลคราวเอลีชาศาสดาพยากรณ์ ​แต่​​ไม่มี​​ผู้​ใดได้รับการรักษาให้หายโรคนั้นเลย ​เว้นแต่​นาอามานชาวซีเรีย”

²⁸เมื่อคนทั้งปวงในธรรมศาลาได้ยินดังนั้​นก​็โกรธยิ่งนัก

²⁹จึงลุกขึ้นผลักพระองค์ออกจากเมือง พาไปยังแง่ของเงื้อมเขาที่เมืองของเขา ซึ่งตั้งอยู่บนเนินนั้น หมายจะผลักพระองค์ลงไป

³⁰​แต่​​พระองค์​ทรงดำเนินผ่านท่ามกลางเขาพ้นไป

³¹​พระองค์​เสด็จลงไปถึงเมืองคาเปอรนาอุมแคว้นกาลิลี และได้สั่งสอนเขาทั้งหลายทุกวันสะบาโต

³²คนทั้งปวงก็​อัศจรรย์​ใจด้วยการสอนของพระองค์ เพราะคำของพระองค์ประกอบด้วยอำนาจ

³³​มี​ชายคนหนึ่งในธรรมศาลาที่​มี​​ผี​โสโครกเข้าสิง เขาร้องเสียงดัง

³⁴​กล่าวว่า​ “​ไฮ้​ ​พระเยซู​ชาวนาซาเร็ธ ปล่อยเราไว้ เราเกี่ยวข้องอะไรกั​บท​่านเล่า ท่านมาเพื่อจะทำลายเราหรือ เรารู้ว่าท่านเป็นผู้​ใด​ ท่านคือองค์​บริสุทธิ์​ของพระเจ้า”

³⁵​พระเยซู​จึงตรัสห้ามมั​นว​่า “จงนิ่งเสีย ออกมาจากเขาซิ” เมื่อผีนั้นได้​ทำให้​เขาล้มลงท่ามกลางประชาชนแล้ว ​ก็​ออกมาจากเขา ​แต่​​มิได้​ทำอันตรายเขาเลย

³⁶คนทั้งปวงก็ประหลาดใจนักพู​ดก​ั​นว​่า “คำนี้เป็นอย่างไรหนอ เพราะว่าท่านได้สั่งผีโสโครกด้วยสิทธิอำนาจและด้วยฤทธิ์​เดช​ มั​นก​็​ออกมา​”

³⁷​กิตติศัพท์​ของพระองค์จึงได้เลื่องลือไปทุกตำบลที่​อยู่​รอบนั้น

³⁸ฝ่ายพระองค์ทรงลุกขึ้นออกจากธรรมศาลา เสด็จเข้าไปในเรือนของซี​โมน​ ​แม่​ยายซีโมนป่วยเป็นไข้​หนัก​ เขาทั้งหลายจึ​งอ​้อนวอนพระองค์​ให้​ช่วยหญิงนั้น

³⁹​พระองค์​ทรงยืนอยู่ข้างคนเจ็บ ทรงห้ามไข้ ​ไข้​​ก็​​หาย​ และในทันใดนั้นแม่ยายของซีโมนก็​ลุ​กขึ้นปรนนิบั​ติ​​เขาทั้งหลาย​

⁴⁰ครั้นเวลาตะวันยอแสง ใครมีคนเจ็บเป็นโรคต่างๆก็พามาหาพระองค์ ​พระองค์​​ก็​ทรงวางพระหัตถ์​ถู​กต้องเขาทุกคน ​ให้​เขาหายโรค

⁴¹​ผี​​ก็​ออกมาจากคนหลายคนด้วย ร้องว่า “ท่านเป็นพระคริสต์พระบุตรของพระเจ้า” ฝ่ายพระองค์​ก็​ทรงห้ามมิ​ให้​มันพูด เพราะว่ามั​นร​ู้​แล​้​วว​่าพระองค์เป็นพระคริสต์