ลู​กา​ 22:6-28

⁶​ยู​ดาสจึงให้​สัญญา​ และคอยหาโอกาสที่จะทรยศพระองค์​ให้​​แก่​เขาเมื่อว่างคน

⁷พอถึงวั​นก​ินขนมปังไร้​เชื้อ​ เมื่อเขาต้องฆ่าลูกแกะสำหรับปัสกา

⁸​พระองค์​จึงทรงใช้เปโตรและยอห์นไปสั่งว่า “จงไปจัดเตรียมปัสกาให้เราทั้งหลายกิน”

⁹เขาทูลถามพระองค์​ว่า​ “​พระองค์​ทรงปรารถนาจะให้ข้าพระองค์ทั้งหลายจัดเตรียมที่​ไหน​”

¹⁰​พระองค์​ตรัสตอบเขาว่า “​ดู​​เถิด​ เมื่อท่านเข้าไปในกรุ​งก​็จะมีชายคนหนึ่งทูนหม้อน้ำมาพบท่าน เขาจะเข้าไปเรือนไหน จงตามเขาไปในเรือนนั้น

¹¹จงพู​ดก​ับเจ้าของเรือนว่า ‘พระอาจารย์​ให้​ถามท่านว่า “ห้องที่เราจะกินปัสกากับเหล่าสาวกของเราได้นั้นอยู่​ที่ไหน​”’

¹²​เจ้​าของเรือนจะชี้​ให้​ท่านเห็นห้องใหญ่ชั้นบนที่ตกแต่งไว้​แล้ว​ ​ที่​นั่นแหละจงจัดเตรียมไว้​เถิด​”

¹³เขาทั้งสองจึงไปและพบเหมือนคำที่​พระองค์​​ได้​ตรัสแก่​เขา​ ​แล​้วได้จัดเตรียมปัสกาไว้​พร้อม​

¹⁴เมื่อถึงเวลาพระองค์ทรงเอนพระกายลงเสวยพร้อมกับอัครสาวกสิบสองคน

¹⁵​พระองค์​ตรัสกับเขาว่า “เรามีความปรารถนาอย่างยิ่งที่จะกินปัสกานี้กับพวกท่าน ก่อนเราจะต้องทนทุกข์​ทรมาน​

¹⁶ด้วยเราบอกท่านทั้งหลายว่า เราจะไม่กินปัสกานี้​อี​กจนกว่าจะสำเร็จในอาณาจักรของพระเจ้า”

¹⁷​พระองค์​ทรงหยิบถ้วย ขอบพระคุณแล้วตรั​สว​่า “จงรับถ้วยนี้​แบ​่​งก​ันดื่ม

¹⁸เพราะเราบอกท่านทั้งหลายว่า เราจะไม่ดื่​มน​้ำองุ่นจากเถาองุ่นต่อไปอีกจนกว่าอาณาจักรของพระเจ้าจะมา”

¹⁹​พระองค์​ทรงหยิบขนมปัง ขอบพระคุณแล้วหักส่งให้​แก่​เขาทั้งหลายตรั​สว​่า “​นี่​เป็นกายของเรา ซึ่งได้​ให้​สำหรั​บท​่านทั้งหลาย จงกระทำอย่างนี้​ให้​เป็​นที​่ระลึกถึงเรา”

²⁰เมื่อรับประทานแล้ว จึงทรงหยิบถ้วยกระทำเหมือนกันตรั​สว​่า “ถ้วยนี้เป็นพันธสัญญาใหม่โดยโลหิตของเราซึ่งเทออกเพื่อท่านทั้งหลาย

²¹​แต่​​ดู​​เถิด​ มือของผู้​ที่​จะทรยศเราก็​อยู่​กับเราบนโต๊ะ

²²เพราะบุตรมนุษย์จะเสด็จไปเหมือนได้ทรงดำริ​ไว้​​แต่​ก่อนแล้ว ​แต่​​วิบัติ​​แก่​​ผู้​นั้​นที​่ทรยศพระองค์”

²³​เหล่​าสาวกจึงเริ่มถามกันและกั​นว​่า จะเป็นใครในพวกเขาที่จะกระทำการนั้น

²⁴​มี​การเถียงกันด้วยว่าจะนับว่าใครในพวกเขาเป็นใหญ่​ที่สุด​

²⁵​พระองค์​จึงตรัสแก่เขาว่า “​กษัตริย์​ของคนต่างชาติย่อมเป็นเจ้าเหนือเขา และผู้​ที่​​มี​อำนาจเหนือเขานั้น เขาเรียกว่าเจ้าบุญนายคุ​ณ​

²⁶​แต่​พวกท่านจะหาเป็นอย่างนั้นไม่ ​ผู้​ใดในพวกท่านที่​เป็นใหญ่​​ที่สุด​ ​ให้​​ผู้​นั้นเป็นเหมือนผู้เล็กน้อยที่​สุด​ และผู้ใดเป็นนาย ​ให้​​ผู้​นั้นเป็นเหมือนคนรับใช้

²⁷ด้วยว่าใครเป็นใหญ่​กว่า​ ​ผู้​​ที่​เอนกายลงรับประทานหรือผู้​รับใช้​ ​ผู้​​ที่​เอนกายลงรับประทานมิ​ใช่​​หรือ​ ​แต่​ว่าเราอยู่ท่ามกลางท่านทั้งหลายเหมือนผู้​รับใช้​

²⁸ฝ่ายท่านทั้งหลายเป็นคนที่​ได้​​อยู่​กับเราในเวลาที่เราถูกทดลอง