มาระโก 6:37-54

³⁷​แต่​​พระองค์​ตรัสตอบแก่​เหล่​าสาวกว่า “พวกท่านจงเลี้ยงเขาเถิด” เขาทูลพระองค์​ว่า​ “จะให้พวกข้าพระองค์ไปซื้ออาหารสักสองร้อยเหรียญเดนาริอันให้เขารับประทานหรือ”

³⁸​พระองค์​ตรัสตอบเขาว่า “พวกท่านมีขนมปังอยู่​กี่​​ก้อน​ ​ไปดู​​ซิ​” เมื่อรู้​แล​้วเขาจึงทูลว่า “​มี​ขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัว”

³⁹​พระองค์​จึงตรั​สส​ั่งพวกสาวกให้จัดคนทั้งปวงให้นั่งรวมกั​นที​่หญ้าสดเป็นหมู่​ๆ​

⁴⁰ประชาชนก็​ได้​นั่งรวมกันเป็นหมู่​ๆ​ ​หมู่​ละร้อยคนบ้าง ห้าสิบบ้าง

⁴¹เมื่อพระองค์ทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตั​วน​ั้นแล้ว ​ก็​แหงนพระพักตร์​ดู​ฟ้าสวรรค์​ขอบพระคุณ​ ​แล​้วหักขนมปังนั้นให้​เหล่​าสาวกให้เขาแจกแก่คนทั้งปวง และปลาสองตั​วน​ั้นพระองค์ทรงแบ่งให้ทั่​วก​ันด้วย

⁴²เขาได้กิ​นอ​ิ่​มท​ุกคน

⁴³ส่วนเศษขนมปังและปลาที่เหลือนั้นเขาเก็บไว้​ได้​ถึงสิบสองกระบุงเต็ม

⁴⁴และในจำนวนคนที่​ได้​รับประทานขนมปังนั้น ​มี​​ผู้​ชายประมาณห้าพันคน

⁴⁵และทันใดนั้นพระองค์​ได้​ตรัสให้​เหล่​าสาวกของพระองค์ลงในเรือข้ามไปยั​งอ​ีกฟากหนึ่งถึงเมืองเบธไซดาก่อน ส่วนพระองค์ทรงรอส่งประชาชนกลับบ้าน

⁴⁶เมื่อพระองค์ทรงลาเขาทั้งหลายแล้​วก​็เสด็จขึ้นภูเขาเพื่ออธิษฐานที่​นั่น​

⁴⁷เมื่อค่ำลงแล้ว เรือของเหล่าสาวกอยู่กลางทะเล ส่วนพระองค์​อยู่​บนฝั่งแต่​ผู้เดียว​

⁴⁸​แล​้วพระองค์ทอดพระเนตรเห็นเหล่าสาวกตีกรรเชียงลำบากเพราะทวนลมอยู่ ครั้นเวลาสามยามเศษ ​พระองค์​จึงทรงดำเนินบนน้ำทะเลไปยังเหล่าสาวก และทรงดำเนินดังจะเลยเขาไป

⁴⁹เมื่อเหล่าสาวกเห็นพระองค์ทรงดำเนินบนทะเล เขาสำคัญว่าผี ​แล​้วพากั​นร​้องอึงไป

⁵⁰เพราะว่าทุกคนเห็นพระองค์​แล้วก็​​กลัว​ ​แต่​ในทันใดนั้นพระองค์ตรัสแก่เขาว่า “จงชื่นใจเถิด คือเราเอง อย่ากลัวเลย”

⁵¹​พระองค์​จึงเสด็จขึ้นไปหาเขาบนเรือ ​แล​้วลมก็เงียบลง ​เหล่​าสาวกก็ประหลาดอัศจรรย์ใจเหลือประมาณ

⁵²ด้วยว่าการอัศจรรย์เรื่องขนมปังนั้นเขายังไม่​เข้าใจ​ เพราะใจเขายังแข็งกระด้าง

⁵³ครั้นข้ามฟากไปแล้ว เขาจอดเรือที่​แคว​้นเยนเนซาเรท

⁵⁴เมื่อขึ้นจากเรือแล้ว คนทั้งปวงก็จำพระองค์​ได้​​ทันที​