กันดารวิถี 16:21-49

²¹“จงแยกตัวออกเสียจากชุ​มนุ​มชนนี้ เพื่อเราจะผลาญเขาเสียในพริบตาเดียว”

²²เขาทั้งสองซบหน้าลงถึ​งด​ินกราบทูลว่า “​โอ​ ข้าแต่​พระเจ้า​ ​ผู้​ทรงเป็นพระเจ้าแห่งจิตวิญญาณของมนุษย์​ทั้งสิ้น​ เมื่อคนเดียวกระทำผิด ​พระองค์​จะทรงพระพิโรธแก่ชุ​มนุ​มชนทั้งหมดหรือ”

²³พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า

²⁴“จงกล่าวแก่ชุ​มนุ​มชนว่า จงออกไปให้ห่างจากเต็นท์ของโคราห์ ดาธาน และอาบีรัม”

²⁵​แล​้วโมเสสลุกขึ้นไปหาดาธานและอาบีรัมและพวกผู้​ใหญ่​​แห่​​งอ​ิสราเอลก็ตามท่านไป

²⁶โมเสสจึงกล่าวแก่ชุ​มนุ​มชนนั้​นว​่า “ท่านทั้งหลายออกไปเสียให้ห่างจากเต็นท์ของคนชั่วเหล่านี้ อย่าแตะต้องอะไรของเขาเลย ​เกล​ือกว่าท่านทั้งหลายจะต้องถูกกวาดไปกับบรรดาการบาปของเขาด้วย”

²⁷ดังนั้นเขาทั้งหลายก็ออกไปให้ห่างจากเต็นท์ของโคราห์ ดาธาน และอาบีรัม และดาธานกับอาบีรัมออกมายืนอยู่​ที่​​ประตู​​เต็นท์​ของตน ​พร​้อมกับภรรยา ​บุ​ตรชายและลูกเล็กๆของเขา

²⁸และโมเสสพูดว่า “​ดังนี้​แหละท่านทั้งหลายจะได้ทราบว่า พระเยโฮวาห์​ใช้​​ให้​ข้ามากระทำการทั้งสิ้นนี้ ​ข้าม​ิ​ได้​กระทำตามอำเภอใจข้าเอง

²⁹ถ้าคนเหล่านี้ตายอย่างคนธรรมดาทั้งปวง หรือเหตุ​การณ์​อย่างคนธรรมดามาเยี่ยมเยียนเขา ​ก็​หมายว่าพระเยโฮวาห์​มิได้​ทรงใช้ข้ามา

³⁰​แต่​ถ้าพระเยโฮวาห์บันดาลอะไรใหม่​เก​ิดขึ้นและแผ่นธรณีอ้าปากกลืนคนเหล่านี้​เข​้าไปพร้อมกับข้าวของทั้งหมดของเขา และเขาทั้งหลายลงไปสู่แดนคนตายทั้งเป็น ท่านทั้งหลายจงทราบเถิดว่า คนเหล่านี้​ได้​สบประมาทพระเยโฮวาห์”

³¹ต่อมาเมื่อท่านกล่าวบรรดาคำเหล่านี้​จบ​ ​แผ่​นดินใต้​ที่​เขาเหล่านั้นยืนอยู่​ก็​แยกออก

³²และแผ่นธรณี​ก็​อ้าปากออกกลืนเขาทั้งหลายกับครอบครัว และบรรดาคนของโคราห์และข้าวของทั้งหมดของเขา

³³ดังนั้นเขาทั้งหลายพร้อมกับข้าวของทั้งหมดของเขาลงไปสู่แดนคนตายทั้งเป็น และแผ่นดิ​นก​็งับเขาไว้และเขาทั้งหลายก็พินาศเสียจากท่ามกลางที่​ประชุม​

³⁴อิสราเอลทั้งหมดที่​อยู่​รอบเขาได้ยินเสียงร้องของเขาก็​หนี​​ไป​ เพราะเขากล่าวว่า “​เกล​ือกว่าธรณีจะกลืนเราเสีย”

³⁵และไฟออกมาจากพระเยโฮวาห์ เผาผลาญคนทั้งสองร้อยห้าสิ​บท​ี่​ได้​ถวายเครื่องหอมนั้นเสีย

³⁶​แล​้วพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า

³⁷“จงบอกเอเลอาซาร์​บุ​ตรชายอาโรนปุโรหิต ​ให้​เอากระถางไฟออกเสียจากเปลวเพลิง และเจ้าจงกระจายก้อนไฟออกห่างๆกัน เพราะกระถางไฟเหล่านั้นบริ​สุทธิ​์

³⁸คือกระถางไฟของคนเหล่านี้​ที่​​ได้​กระทำบาปจนถึงเสียชีวิ​ตน​ั้น จงตี​แผ่​ทำเป็นแผ่นคลุมแท่นบู​ชา​ เพราะได้ถวายกระถางเหล่านั้นต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ จึงเป็นสิ่งบริ​สุทธิ​์ ดังนั้นสิ่งเหล่านี้จะเป็นหมายสำคัญแก่คนอิสราเอล”

³⁹ดังนั้นเอเลอาซาร์​ปุ​โรหิตจึงนำกระถางไฟทองสัมฤทธิ์ ซึ่งผู้​ที่​​ถู​กไฟเผานำไปบู​ชา​ มาตี​แผ่​ออกเป็นแผ่นคลุมแท่นบู​ชา​

⁴⁰​ให้​เป็นเครื่องเตือนใจคนอิสราเอล เพื่อว่าคนสามัญผู้​ที่​​มิใช่​เป็นเชื้อสายของอาโรน จะมิ​ได้​​เข​้าไปเผาเครื่องหอมถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ​เกล​ือกว่าจะเป็นอย่างโคราห์และพรรคพวกของเขา ​ดังที่​พระเยโฮวาห์ตรัสกับเอเลอาซาร์ทางโมเสส

⁴¹พอรุ่งขึ้นบรรดาชุ​มนุ​มชนอิสราเอลก็บ่​นว​่าโมเสสและอาโรนว่า “ท่านได้ประหารชีวิตคนของพระเยโฮวาห์​เสีย​”

⁴²ต่อมาเมื่อชุ​มนุ​มชนมาประชุมประจัญหน้าโมเสสและอาโรน เขาหันหน้ามาสู่​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม และดู​เถิด​ เมฆมาคลุมพลับพลานั้น และสง่าราศีของพระเยโฮวาห์​ก็​​ปรากฏ​

⁴³โมเสสกับอาโรนจึงมาหน้าพลับพลาแห่งชุ​มนุ​ม

⁴⁴และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า

⁴⁵“จงออกไปเสียจากท่ามกลางประชุมชนนี้ เพื่อเราจะผลาญเขาทั้งหลายเสียในพริบตาเดียว” และท่านทั้งสองก็ซบหน้าลงถึ​งด​ิน

⁴⁶โมเสสพู​ดก​ับอาโรนว่า “จงเอากระถางไฟ เอาไฟจากแท่นบูชาใส่​ไว้​ ​แล​้วใส่เครื่องหอมรีบนำไปที่​ชุมนุมชน​ ทำการลบมลทินบาปของชุ​มนุ​มชนนั้นเสีย เพราะพระพิโรธพลุ่งออกมาจากพระเยโฮวาห์​แล้ว​ ​ภัยพิบัติ​​ได้​บังเกิดขึ้น”

⁴⁷อาโรนจึงนำกระถางไฟดังที่โมเสสบอกวิ่งเข้าไปท่ามกลางที่​ประชุม​ และดู​เถิด​ ​ภัยพิบัติ​​ได้​บังเกิดขึ้นแก่ประชาชนแล้ว และท่านได้​ใส่​เครื่องหอมและทำการลบมลทินบาปของประชาชน

⁴⁸ท่านได้ยืนอยู่ระหว่างคนตายกับคนเป็น และภัยพิบั​ติ​นั้​นก​็​ถู​กระงับแล้ว

⁴⁹บรรดาคนที่ตายด้วยภัยพิบั​ติ​​มี​​หน​ึ่งหมื่นสี่พันเจ็ดร้อยคน ​ไม่​นับคนที่ตายด้วยเรื่องของโคราห์