രോമിണഃ 3:7-22

⁷മമ മിഥ്യാവാക്യവദനാദ് യദീശ്വരസ്യ സത്യത്വേന തസ്യ മഹിമാ വർദ്ധതേ തർഹി കസ്മാദഹം വിചാരേഽപരാധിത്വേന ഗണ്യോ ഭവാമി?

⁸മങ്ഗലാർഥം പാപമപി കരണീയമിതി വാക്യം ത്വയാ കുതോ നോച്യതേ? കിന്തു യൈരുച്യതേ തേ നിതാന്തം ദണ്ഡസ്യ പാത്രാണി ഭവന്തി; തഥാപി തദ്വാക്യമ് അസ്മാഭിരപ്യുച്യത ഇത്യസ്മാകം ഗ്ലാനിം കുർവ്വന്തഃ കിയന്തോ ലോകാ വദന്തി|

⁹അന്യലോകേഭ്യോ വയം കിം ശ്രേഷ്ഠാഃ? കദാചന നഹി യതോ യിഹൂദിനോ ഽന്യദേശിനശ്ച സർവ്വഏവ പാപസ്യായത്താ ഇത്യസ്യ പ്രമാണം വയം പൂർവ്വമ് അദദാമ|

¹⁰ലിപി ര്യഥാസ്തേ, നൈകോപി ധാർമ്മികോ ജനഃ|

¹¹തഥാ ജ്ഞാനീശ്വരജ്ഞാനീ മാനവഃ കോപി നാസ്തി ഹി|

¹²വിമാർഗഗാമിനഃ സർവ്വേ സർവ്വേ ദുഷ്കർമ്മകാരിണഃ| ഏകോ ജനോപി നോ തേഷാം സാധുകർമ്മ കരോതി ച|

¹³തഥാ തേഷാന്തു വൈ കണ്ഠാ അനാവൃതശ്മശാനവത്| സ്തുതിവാദം പ്രകുർവ്വന്തി ജിഹ്വാഭിസ്തേ തു കേവലം| തേഷാമോഷ്ഠസ്യ നിമ്നേ തു വിഷം തിഷ്ഠതി സർപ്പവത്|

¹⁴മുഖം തേഷാം ഹി ശാപേന കപടേന ച പൂര്യ്യതേ|

¹⁵രക്തപാതായ തേഷാം തു പദാനി ക്ഷിപ്രഗാനി ച|

¹⁶പഥി തേഷാം മനുഷ്യാണാം നാശഃ ക്ലേശശ്ച കേവലഃ|

¹⁷തേ ജനാ നഹി ജാനന്തി പന്ഥാനം സുഖദായിനം|

¹⁸പരമേശാദ് ഭയം യത്തത് തച്ചക്ഷുഷോരഗോചരം|

¹⁹വ്യവസ്ഥായാം യദ്യല്ലിഖതി തദ് വ്യവസ്ഥാധീനാൻ ലോകാൻ ഉദ്ദിശ്യ ലിഖതീതി വയം ജാനീമഃ| തതോ മനുഷ്യമാത്രോ നിരുത്തരഃ സൻ ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് അപരാധീ ഭവതി|

²⁰അതഏവ വ്യവസ്ഥാനുരൂപൈഃ കർമ്മഭിഃ കശ്ചിദപി പ്രാണീശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് സപുണ്യീകൃതോ ഭവിതും ന ശക്ഷ്യതി യതോ വ്യവസ്ഥയാ പാപജ്ഞാനമാത്രം ജായതേ|

²¹കിന്തു വ്യവസ്ഥായാഃ പൃഥഗ് ഈശ്വരേണ ദേയം യത് പുണ്യം തദ് വ്യവസ്ഥായാ ഭവിഷ്യദ്വാദിഗണസ്യ ച വചനൈഃ പ്രമാണീകൃതം സദ് ഇദാനീം പ്രകാശതേ|

²²യീശുഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വാസകരണാദ് ഈശ്വരേണ ദത്തം തത് പുണ്യം സകലേഷു പ്രകാശിതം സത് സർവ്വാൻ വിശ്വാസിനഃ പ്രതി വർത്തതേ|