രോമിണഃ 14:2-10

²യതോ നിഷിദ്ധം കിമപി ഖാദ്യദ്രവ്യം നാസ്തി, കസ്യചിജ്ജനസ്യ പ്രത്യയ ഏതാദൃശോ വിദ്യതേ കിന്ത്വദൃഢവിശ്വാസഃ കശ്ചിദപരോ ജനഃ കേവലം ശാകം ഭുങ്ക്തം|

³തർഹി യോ ജനഃ സാധാരണം ദ്രവ്യം ഭുങ്ക്തേ സ വിശേഷദ്രവ്യഭോക്താരം നാവജാനീയാത് തഥാ വിശേഷദ്രവ്യഭോക്താപി സാധാരണദ്രവ്യഭോക്താരം ദോഷിണം ന കുര്യ്യാത്, യസ്മാദ് ഈശ്വരസ്തമ് അഗൃഹ്ലാത്|

⁴ഹേ പരദാസസ്യ ദൂഷയിതസ്ത്വം കഃ? നിജപ്രഭോഃ സമീപേ തേന പദസ്ഥേന പദച്യുതേന വാ ഭവിതവ്യം സ ച പദസ്ഥ ഏവ ഭവിഷ്യതി യത ഈശ്വരസ്തം പദസ്ഥം കർത്തും ശക്നോതി|

⁵അപരഞ്ച കശ്ചിജ്ജനോ ദിനാദ് ദിനം വിശേഷം മന്യതേ കശ്ചിത്തുु സർവ്വാണി ദിനാനി സമാനാനി മന്യതേ, ഏകൈകോ ജനഃ സ്വീയമനസി വിവിച്യ നിശ്ചിനോതു|

⁶യോ ജനഃ കിഞ്ചന ദിനം വിശേഷം മന്യതേ സ പ്രഭുഭക്ത്യാ തൻ മന്യതേ, യശ്ച ജനഃ കിമപി ദിനം വിശേഷം ന മന്യതേ സോഽപി പ്രഭുഭക്ത്യാ തന്ന മന്യതേ; അപരഞ്ച യഃ സർവ്വാണി ഭക്ഷ്യദ്രവ്യാണി ഭുങ്ക്തേ സ പ്രഭുഭക്തയാ താനി ഭുങ്ക്തേ യതഃ സ ഈശ്വരം ധന്യം വക്തി, യശ്ച ന ഭുങ്ക്തേ സോഽപി പ്രഭുഭക്ത്യൈവ ന ഭുഞ്ജാന ഈശ്വരം ധന്യം ബ്രൂതേ|

⁷അപരമ് അസ്മാകം കശ്ചിത് നിജനിമിത്തം പ്രാണാൻ ധാരയതി നിജനിമിത്തം മ്രിയതേ വാ തന്ന;

⁸കിന്തു യദി വയം പ്രാണാൻ ധാരയാമസ്തർഹി പ്രഭുനിമിത്തം ധാരയാമഃ, യദി ച പ്രാണാൻ ത്യജാമസ്തർഹ്യപി പ്രഭുനിമിത്തം ത്യജാമഃ, അതഏവ ജീവനേ മരണേ വാ വയം പ്രഭോരേവാസ്മഹേ|

⁹യതോ ജീവന്തോ മൃതാശ്ചേത്യുഭയേഷാം ലോകാനാം പ്രഭുത്വപ്രാപ്ത്യർഥം ഖ്രീഷ്ടോ മൃത ഉത്ഥിതഃ പുനർജീവിതശ്ച|

¹⁰കിന്തു ത്വം നിജം ഭ്രാതരം കുതോ ദൂഷയസി? തഥാ ത്വം നിജം ഭ്രാതരം കുതസ്തുച്ഛം ജാനാസി? ഖ്രീഷ്ടസ്യ വിചാരസിംഹാസനസ്യ സമ്മുഖേ സർവ്വൈരസ്മാഭിരുപസ്ഥാതവ്യം;