പ്രേരിതാഃ 4:19-26

¹⁹തതഃ പിതരയോഹനൗ പ്രത്യവദതാമ് ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണം വാ യുഷ്മാകമ് ആജ്ഞാഗ്രഹണമ് ഏതയോ ർമധ്യേ ഈശ്വരസ്യ ഗോചരേ കിം വിഹിതം? യൂയം തസ്യ വിവേചനാം കുരുത|

²⁰വയം യദ് അപശ്യാമ യദശൃണുമ ച തന്ന പ്രചാരയിഷ്യാമ ഏതത് കദാപി ഭവിതും ന ശക്നോതി|

²¹യദഘടത തദ് ദൃഷ്ടാ സർവ്വേ ലോകാ ഈശ്വരസ്യ ഗുണാൻ അന്വവദൻ തസ്മാത് ലോകഭയാത് തൗ ദണ്ഡയിതും കമപ്യുപായം ന പ്രാപ്യ തേ പുനരപി തർജയിത്വാ താവത്യജൻ|

²²യസ്യ മാനുഷസ്യൈതത് സ്വാസ്ഥ്യകരണമ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മാക്രിയത തസ്യ വയശ്ചത്വാരിംശദ്വത്സരാ വ്യതീതാഃ|

²³തതഃ പരം തൗ വിസൃഷ്ടൗ സന്തൗ സ്വസങ്ഗിനാം സന്നിധിം ഗത്വാ പ്രധാനയാജകൈഃ പ്രാചീനലോകൈശ്ച പ്രോക്താഃ സർവ്വാഃ കഥാ ജ്ഞാപിതവന്തൗ|

²⁴തച്ഛ്രുത്വാ സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂയ ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ പ്രോച്ചൈരേതത് പ്രാർഥയന്ത, ഹേ പ്രഭോ ഗഗണപൃഥിവീപയോധീനാം തേഷു ച യദ്യദ് ആസ്തേ തേഷാം സ്രഷ്ടേശ്വരസ്ത്വം|

²⁵ത്വം നിജസേവകേന ദായൂദാ വാക്യമിദമ് ഉവചിഥ, മനുഷ്യാ അന്യദേശീയാഃ കുർവ്വന്തി കലഹം കുതഃ| ലോകാഃ സർവ്വേ കിമർഥം വാ ചിന്താം കുർവ്വന്തി നിഷ്ഫലാം|

²⁶പരമേശസ്യ തേനൈവാഭിഷിക്തസ്യ ജനസ്യ ച| വിരുദ്ധമഭിതിഷ്ഠന്തി പൃഥിവ്യാഃ പതയഃ കുതഃ||