പ്രേരിതാഃ 3:14-25

¹⁴കിന്തു യൂയം തം പവിത്രം ധാർമ്മികം പുമാംസം നാങ്ഗീകൃത്യ ഹത്യാകാരിണമേകം സ്വേഭ്യോ ദാതുമ് അയാചധ്വം|

¹⁵പശ്ചാത് തം ജീവനസ്യാധിപതിമ് അഹത കിന്ത്വീശ്വരഃ ശ്മശാനാത് തമ് ഉദസ്ഥാപയത തത്ര വയം സാക്ഷിണ ആസ്മഹേ|

¹⁶ഇമം യം മാനുഷം യൂയം പശ്യഥ പരിചിനുഥ ച സ തസ്യ നാമ്നി വിശ്വാസകരണാത് ചലനശക്തിം ലബ്ധവാൻ തസ്മിൻ തസ്യ യോ വിശ്വാസഃ സ തം യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സാക്ഷാത് സമ്പൂർണരൂപേണ സ്വസ്ഥമ് അകാർഷീത്|

¹⁷ഹേ ഭ്രാതരോ യൂയം യുഷ്മാകമ് അധിപതയശ്ച അജ്ഞാത്വാ കർമ്മാണ്യേതാനി കൃതവന്ത ഇദാനീം മമൈഷ ബോധോ ജായതേ|

¹⁸കിന്ത്വീശ്വരഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദുഃഖഭോഗേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം മുഖേഭ്യോ യാം യാം കഥാം പൂർവ്വമകഥയത് താഃ കഥാ ഇത്ഥം സിദ്ധാ അകരോത്|

¹⁹അതഃ സ്വേഷാം പാപമോചനാർഥം ഖേദം കൃത്വാ മനാംസി പരിവർത്തയധ്വം, തസ്മാദ് ഈശ്വരാത് സാന്ത്വനാപ്രാപ്തേഃ സമയ ഉപസ്ഥാസ്യതി;

²⁰പുനശ്ച പൂർവ്വകാലമ് ആരഭ്യ പ്രചാരിതോ യോ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്തമ് ഈശ്വരോ യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രേഷയിഷ്യതി|

²¹കിന്തു ജഗതഃ സൃഷ്ടിമാരഭ്യ ഈശ്വരോ നിജപവിത്രഭവിഷ്യദ്വാദിഗണോന യഥാ കഥിതവാൻ തദനുസാരേണ സർവ്വേഷാം കാര്യ്യാണാം സിദ്ധിപര്യ്യന്തം തേന സ്വർഗേ വാസഃ കർത്തവ്യഃ|

²²യുഷ്മാകം പ്രഭുഃ പരമേശ്വരോ യുഷ്മാകം ഭ്രാതൃഗണമധ്യാത് മത്സദൃശം ഭവിഷ്യദ്വക്താരമ് ഉത്പാദയിഷ്യതി, തതഃ സ യത് കിഞ്ചിത് കഥയിഷ്യതി തത്ര യൂയം മനാംസി നിധദ്ധ്വം|

²³കിന്തു യഃ കശ്ചിത് പ്രാണീ തസ്യ ഭവിഷ്യദ്വാദിനഃ കഥാം ന ഗ്രഹീഷ്യതി സ നിജലോകാനാം മധ്യാദ് ഉച്ഛേത്സ്യതേ," ഇമാം കഥാമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷേഭ്യഃ കേവലോ മൂസാഃ കഥയാമാസ ഇതി നഹി,

²⁴ശിമൂയേൽഭവിഷ്യദ്വാദിനമ് ആരഭ്യ യാവന്തോ ഭവിഷ്യദ്വാക്യമ് അകഥയൻ തേ സർവ്വഏവ സമയസ്യൈതസ്യ കഥാമ് അകഥയൻ|

²⁵യൂയമപി തേഷാം ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം സന്താനാഃ, "തവ വംശോദ്ഭവപുംസാ സർവ്വദേശീയാ ലോകാ ആശിഷം പ്രാപ്താ ഭവിഷ്യന്തി", ഇബ്രാഹീമേ കഥാമേതാം കഥയിത്വാ ഈശ്വരോസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷൈഃ സാർദ്ധം യം നിയമം സ്ഥിരീകൃതവാൻ തസ്യ നിയമസ്യാധികാരിണോപി യൂയം ഭവഥ|