പ്രേരിതാഃ 22:13-26

¹³മമ സന്നിധിമ് ഏത്യ തിഷ്ഠൻ അകഥയത്, ഹേ ഭ്രാതഃ ശൗല സുദൃഷ്ടി ർഭവ തസ്മിൻ ദണ്ഡേഽഹം സമ്യക് തം ദൃഷ്ടവാൻ|

¹⁴തതഃ സ മഹ്യം കഥിതവാൻ യഥാ ത്വമ് ഈശ്വരസ്യാഭിപ്രായം വേത്സി തസ്യ ശുദ്ധസത്ത്വജനസ്യ ദർശനം പ്രാപ്യ തസ്യ ശ്രീമുഖസ്യ വാക്യം ശൃണോഷി തന്നിമിത്തമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാണാമ് ഈശ്വരസ്ത്വാം മനോനീതം കൃതവാനം|

¹⁵യതോ യദ്യദ് അദ്രാക്ഷീരശ്രൗഷീശ്ച സർവ്വേഷാം മാനവാനാം സമീപേ ത്വം തേഷാം സാക്ഷീ ഭവിഷ്യസി|

¹⁶അതഏവ കുതോ വിലമ്ബസേ? പ്രഭോ ർനാമ്നാ പ്രാർഥ്യ നിജപാപപ്രക്ഷാലനാർഥം മജ്ജനായ സമുത്തിഷ്ഠ|

¹⁷തതഃ പരം യിരൂശാലമ്നഗരം പ്രത്യാഗത്യ മന്ദിരേഽഹമ് ഏകദാ പ്രാർഥയേ, തസ്മിൻ സമയേഽഹമ് അഭിഭൂതഃ സൻ പ്രഭൂം സാക്ഷാത് പശ്യൻ,

¹⁸ത്വം ത്വരയാ യിരൂശാലമഃ പ്രതിഷ്ഠസ്വ യതോ ലോകാമയി തവ സാക്ഷ്യം ന ഗ്രഹീഷ്യന്തി, മാമ്പ്രത്യുദിതം തസ്യേദം വാക്യമ് അശ്രൗഷമ്|

¹⁹തതോഹം പ്രത്യവാദിഷമ് ഹേ പ്രഭോ പ്രതിഭജനഭവനം ത്വയി വിശ്വാസിനോ ലോകാൻ ബദ്ധ്വാ പ്രഹൃതവാൻ,

²⁰തഥാ തവ സാക്ഷിണഃ സ്തിഫാനസ്യ രക്തപാതനസമയേ തസ്യ വിനാശം സമ്മന്യ സന്നിധൗ തിഷ്ഠൻ ഹന്തൃലോകാനാം വാസാംസി രക്ഷിതവാൻ, ഏതത് തേ വിദുഃ|

²¹തതഃ സോഽകഥയത് പ്രതിഷ്ഠസ്വ ത്വാം ദൂരസ്ഥഭിന്നദേശീയാനാം സമീപം പ്രേഷയിഷ്യേ|

²²തദാ ലോകാ ഏതാവത്പര്യ്യന്താം തദീയാം കഥാം ശ്രുത്വാ പ്രോച്ചൈരകഥയൻ, ഏനം ഭൂമണ്ഡലാദ് ദൂരീകുരുത, ഏതാദൃശജനസ്യ ജീവനം നോചിതമ്|

²³ഇത്യുച്ചൈഃ കഥയിത്വാ വസനാനി പരിത്യജ്യ ഗഗണം പ്രതി ധൂലീരക്ഷിപൻ

²⁴തതഃ സഹസ്രസേനാപതിഃ പൗലം ദുർഗാഭ്യന്തര നേതും സമാദിശത്| ഏതസ്യ പ്രതികൂലാഃ സന്തോ ലോകാഃ കിന്നിമിത്തമ് ഏതാവദുച്ചൈഃസ്വരമ് അകുർവ്വൻ, ഏതദ് വേത്തും തം കശയാ പ്രഹൃത്യ തസ്യ പരീക്ഷാം കർത്തുമാദിശത്|

²⁵പദാതയശ്ചർമ്മനിർമ്മിതരജ്ജുഭിസ്തസ്യ ബന്ധനം കർത്തുമുദ്യതാസ്താസ്തദാനീം പൗലഃ സമ്മുഖസ്ഥിതം ശതസേനാപതിമ് ഉക്തവാൻ ദണ്ഡാജ്ഞായാമ് അപ്രാപ്തായാം കിം രോമിലോകം പ്രഹർത്തും യുഷ്മാകമ് അധികാരോസ്തി?

²⁶ഏനാം കഥാം ശ്രുത്വാ സ സഹസ്രസേനാപതേഃ സന്നിധിം ഗത്വാ താം വാർത്താമവദത് സ രോമിലോക ഏതസ്മാത് സാവധാനഃ സൻ കർമ്മ കുരു|