പ്രേരിതാഃ 1:3-26

³ചത്വാരിംശദ്ദിനാനി യാവത് തേഭ്യഃ പ്രേരിതേഭ്യോ ദർശനം ദത്ത്വേശ്വരീയരാജ്യസ്യ വർണനമ അകരോത്|

⁴അനന്തരം തേഷാം സഭാം കൃത്വാ ഇത്യാജ്ഞാപയത്, യൂയം യിരൂശാലമോഽന്യത്ര ഗമനമകൃത്വാ യസ്തിൻ പിത്രാങ്ഗീകൃതേ മമ വദനാത് കഥാ അശൃണുത തത്പ്രാപ്തിമ് അപേക്ഷ്യ തിഷ്ഠത|

⁵യോഹൻ ജലേ മജ്ജിതാവാൻ കിന്ത്വൽപദിനമധ്യേ യൂയം പവിത്ര ആത്മനി മജ്ജിതാ ഭവിഷ്യഥ|

⁶പശ്ചാത് തേ സർവ്വേ മിലിത്വാ തമ് അപൃച്ഛൻ ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കിമിദാനീം പുനരപി രാജ്യമ് ഇസ്രായേലീയലോകാനാം കരേഷു സമർപയിഷ്യതി?

⁷തതഃ സോവദത് യാൻ സർവ്വാൻ കാലാൻ സമയാംശ്ച പിതാ സ്വവശേഽസ്ഥാപയത് താൻ ജ്ഞാതൃം യുഷ്മാകമ് അധികാരോ ന ജായതേ|

⁸കിന്തു യുഷ്മാസു പവിത്രസ്യാത്മന ആവിർഭാവേ സതി യൂയം ശക്തിം പ്രാപ്യ യിരൂശാലമി സമസ്തയിഹൂദാശോമിരോണദേശയോഃ പൃഥിവ്യാഃ സീമാം യാവദ് യാവന്തോ ദേശാസ്തേഷു യർവ്വേഷു ച മയി സാക്ഷ്യം ദാസ്യഥ|

⁹ഇതി വാക്യമുക്ത്വാ സ തേഷാം സമക്ഷം സ്വർഗം നീതോഽഭവത്, തതോ മേഘമാരുഹ്യ തേഷാം ദൃഷ്ടേരഗോചരോഽഭവത്|

¹⁰യസ്മിൻ സമയേ തേ വിഹായസം പ്രത്യനന്യദൃഷ്ട്യാ തസ്യ താദൃശമ് ഊർദ്വ്വഗമനമ് അപശ്യൻ തസ്മിന്നേവ സമയേ ശുക്ലവസ്ത്രൗ ദ്വൗ ജനൗ തേഷാം സന്നിധൗ ദണ്ഡായമാനൗ കഥിതവന്തൗ,

¹¹ഹേ ഗാലീലീയലോകാ യൂയം കിമർഥം ഗഗണം പ്രതി നിരീക്ഷ്യ ദണ്ഡായമാനാസ്തിഷ്ഠഥ? യുഷ്മാകം സമീപാത് സ്വർഗം നീതോ യോ യീശുസ്തം യൂയം യഥാ സ്വർഗമ് ആരോഹന്തമ് അദർശമ് തഥാ സ പുനശ്ചാഗമിഷ്യതി|

¹²തതഃ പരം തേ ജൈതുനനാമ്നഃ പർവ്വതാദ് വിശ്രാമവാരസ്യ പഥഃ പരിമാണമ് അർഥാത് പ്രായേണാർദ്ധക്രോശം ദുരസ്ഥം യിരൂശാലമ്നഗരം പരാവൃത്യാഗച്ഛൻ|

¹³നഗരം പ്രവിശ്യ പിതരോ യാകൂബ് യോഹൻ ആന്ദ്രിയഃ ഫിലിപഃ ഥോമാ ബർഥജമയോ മഥിരാൽഫീയപുത്രോ യാകൂബ് ഉദ്യോഗാी ശിമോൻ യാകൂബോ ഭ്രാതാ യിഹൂദാ ഏതേ സർവ്വേ യത്ര സ്ഥാനേ പ്രവസന്തി തസ്മിൻ ഉപരിതനപ്രകോഷ്ഠേ പ്രാവിശൻ|

¹⁴പശ്ചാദ് ഇമേ കിയത്യഃ സ്ത്രിയശ്ച യീശോ ർമാതാ മരിയമ് തസ്യ ഭ്രാതരശ്ചൈതേ സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂത സതതം വിനയേന വിനയേന പ്രാർഥയന്ത|

¹⁵തസ്മിൻ സമയേ തത്ര സ്ഥാനേ സാകല്യേന വിംശത്യധികശതം ശിഷ്യാ ആസൻ| തതഃ പിതരസ്തേഷാം മധ്യേ തിഷ്ഠൻ ഉക്തവാൻ

¹⁶ഹേ ഭ്രാതൃഗണ യീശുധാരിണാം ലോകാനാം പഥദർശകോ യോ യിഹൂദാസ്തസ്മിൻ ദായൂദാ പവിത്ര ആത്മാ യാം കഥാം കഥയാമാസ തസ്യാഃ പ്രത്യക്ഷീഭവനസ്യാവശ്യകത്വമ് ആസീത്|

¹⁷സ ജനോഽസ്മാകം മധ്യവർത്തീ സൻ അസ്യാഃ സേവായാ അംശമ് അലഭത|

¹⁸തദനന്തരം കുകർമ്മണാ ലബ്ധം യന്മൂല്യം തേന ക്ഷേത്രമേകം ക്രീതമ് അപരം തസ്മിൻ അധോമുഖേ ഭൃമൗ പതിതേ സതി തസ്യോദരസ്യ വിദീർണത്വാത് സർവ്വാ നാഡ്യോ നിരഗച്ഛൻ|

¹⁹ഏതാം കഥാം യിരൂശാലമ്നിവാസിനഃ സർവ്വേ ലോകാ വിദാന്തി; തേഷാം നിജഭാഷയാ തത്ക്ഷേത്രഞ്ച ഹകൽദാമാ, അർഥാത് രക്തക്ഷേത്രമിതി വിഖ്യാതമാസ്തേ|

²⁰അന്യച്ച, നികേതനം തദീയന്തു ശുന്യമേവ ഭവിഷ്യതി| തസ്യ ദൂഷ്യേ നിവാസാർഥം കോപി സ്ഥാസ്യതി നൈവ ഹി| അന്യ ഏവ ജനസ്തസ്യ പദം സംപ്രാപ്സ്യതി ധ്രുവം| ഇത്ഥം ഗീതപുസ്തകേ ലിഖിതമാസ്തേ|

²¹അതോ യോഹനോ മജ്ജനമ് ആരഭ്യാസ്മാകം സമീപാത് പ്രഭോ ര്യീശോഃ സ്വർഗാരോഹണദിനം യാവത് സോസ്മാകം മധ്യേ യാവന്തി ദിനാനി യാപിതവാൻ

²²താവന്തി ദിനാനി യേ മാനവാ അസ്മാഭിഃ സാർദ്ധം തിഷ്ഠന്തി തേഷാമ് ഏകേന ജനേനാസ്മാഭിഃ സാർദ്ധം യീശോരുത്ഥാനേ സാക്ഷിണാ ഭവിതവ്യം|

²³അതോ യസ്യ രൂഢി ര്യുഷ്ടോ യം ബർശബ്ബേത്യുക്ത്വാഹൂയന്തി സ യൂഷഫ് മതഥിശ്ച ദ്വാവേതൗ പൃഥക് കൃത്വാ ത ഈശ്വരസ്യ സന്നിധൗ പ്രാര്യ്യ കഥിതവന്തഃ,

²⁴ഹേ സർവ്വാന്തര്യ്യാമിൻ പരമേശ്വര, യിഹൂദാഃ സേവനപ്രേരിതത്വപദച്യുതഃ

²⁵സൻ നിജസ്ഥാനമ് അഗച്ഛത്, തത്പദം ലബ്ധുമ് ഏനയോ ർജനയോ ർമധ്യേ ഭവതാ കോഽഭിരുചിതസ്തദസ്മാൻ ദർശ്യതാം|

²⁶തതോ ഗുടികാപാടേ കൃതേ മതഥിർനിരചീയത തസ്മാത് സോന്യേഷാമ് ഏകാദശാനാം പ്രരിതാനാം മധ്യേ ഗണിതോഭവത്|