പ്രേരിതാഃ 19:2-14

²യൂയം വിശ്വസ്യ പവിത്രമാത്മാനം പ്രാപ്താ ന വാ? തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ പവിത്ര ആത്മാ ദീയതേ ഇത്യസ്മാഭിഃ ശ്രുതമപി നഹി|

³തദാ സാഽവദത് തർഹി യൂയം കേന മജ്ജിതാ അഭവത? തേഽകഥയൻ യോഹനോ മജ്ജനേന|

⁴തദാ പൗല ഉക്തവാൻ ഇതഃ പരം യ ഉപസ്ഥാസ്യതി തസ്മിൻ അർഥത യീശുഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വസിതവ്യമിത്യുക്ത്വാ യോഹൻ മനഃപരിവർത്തനസൂചകേന മജ്ജനേന ജലേ ലോകാൻ അമജ്ജയത്|

⁵താദൃശീം കഥാം ശ്രുത്വാ തേ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ മജ്ജിതാ അഭവൻ|

⁶തതഃ പൗലേന തേഷാം ഗാത്രേഷു കരേഽർപിതേ തേഷാമുപരി പവിത്ര ആത്മാവരൂഢവാൻ, തസ്മാത് തേ നാനാദേശീയാ ഭാഷാ ഭവിഷ്യത്കഥാശ്ച കഥിതവന്തഃ|

⁷തേ പ്രായേണ ദ്വാദശജനാ ആസൻ|

⁸പൗലോ ഭജനഭവനം ഗത്വാ പ്രായേണ മാസത്രയമ് ഈശ്വരസ്യ രാജ്യസ്യ വിചാരം കൃത്വാ ലോകാൻ പ്രവർത്യ സാഹസേന കഥാമകഥയത്|

⁹കിന്തു കഠിനാന്തഃകരണത്വാത് കിയന്തോ ജനാ ന വിശ്വസ്യ സർവ്വേഷാം സമക്ഷമ് ഏതത്പഥസ്യ നിന്ദാം കർത്തും പ്രവൃത്താഃ, അതഃ പൗലസ്തേഷാം സമീപാത് പ്രസ്ഥായ ശിഷ്യഗണം പൃഥക്കൃത്വാ പ്രത്യഹം തുരാന്നനാമ്നഃ കസ്യചിത് ജനസ്യ പാഠശാലായാം വിചാരം കൃതവാൻ|

¹⁰ഇത്ഥം വത്സരദ്വയം ഗതം തസ്മാദ് ആശിയാദേശനിവാസിനഃ സർവ്വേ യിഹൂദീയാ അന്യദേശീയലോകാശ്ച പ്രഭോ ര്യീശോഃ കഥാമ് അശ്രൗഷൻ|

¹¹പൗലേന ച ഈശ്വര ഏതാദൃശാന്യദ്ഭുതാനി കർമ്മാണി കൃതവാൻ

¹²യത് പരിധേയേ ഗാത്രമാർജനവസ്ത്രേ വാ തസ്യ ദേഹാത് പീഡിതലോകാനാമ് സമീപമ് ആനീതേ തേ നിരാമയാ ജാതാ അപവിത്രാ ഭൂതാശ്ച തേഭ്യോ ബഹിർഗതവന്തഃ|

¹³തദാ ദേശാടനകാരിണഃ കിയന്തോ യിഹൂദീയാ ഭൂതാപസാരിണോ ഭൂതഗ്രസ്തനോകാനാം സന്നിധൗ പ്രഭേ ര്യീശോ ർനാമ ജപ്ത്വാ വാക്യമിദമ് അവദൻ, യസ്യ കഥാം പൗലഃ പ്രചാരയതി തസ്യ യീശോ ർനാമ്നാ യുഷ്മാൻ ആജ്ഞാപയാമഃ|

¹⁴സ്കിവനാമ്നോ യിഹൂദീയാനാം പ്രധാനയാജകസ്യ സപ്തഭിഃ പുത്തൈസ്തഥാ കൃതേ സതി