4കിന്തു കിയന്തോ ലോകാ യിഹൂദീയാനാം സപക്ഷാഃ കിയന്തോ ലോകാഃ പ്രേരിതാനാം സപക്ഷാ ജാതാഃ, അതോ നാഗരികജനനിവഹമധ്യേ ഭിന്നവാക്യത്വമ് അഭവത്|
5അന്യദേശീയാ യിഹൂദീയാസ്തേഷാമ് അധിപതയശ്ച ദൗരാത്മ്യം കുത്വാ തൗ പ്രസ്തരൈരാഹന്തുമ് ഉദ്യതാഃ|
6തൗ തദ്വാർത്താം പ്രാപ്യ പലായിത്വാ ലുകായനിയാദേശസ്യാന്തർവ്വർത്തിലുസ്ത്രാദർബ്ബോ
7തത്സമീപസ്ഥദേശഞ്ച ഗത്വാ തത്ര സുസംവാദം പ്രചാരയതാം|
8തത്രോഭയപാദയോശ്ചലനശക്തിഹീനോ ജന്മാരഭ്യ ഖഞ്ജഃ കദാപി ഗമനം നാകരോത് ഏതാദൃശ ഏകോ മാനുഷോ ലുസ്ത്രാനഗര ഉപവിശ്യ പൗലസ്യ കഥാം ശ്രുതവാൻ|
9ഏതസ്മിൻ സമയേ പൗലസ്തമ്പ്രതി ദൃഷ്ടിം കൃത്വാ തസ്യ സ്വാസ്ഥ്യേ വിശ്വാസം വിദിത്വാ പ്രോച്ചൈഃ കഥിതവാൻ
10പദ്ഭ്യാമുത്തിഷ്ഠൻ ഋജു ർഭവ| തതഃ സ ഉല്ലമ്ഫം കൃത്വാ ഗമനാഗമനേ കുതവാൻ|
11തദാ ലോകാഃ പൗലസ്യ തത് കാര്യ്യം വിലോക്യ ലുകായനീയഭാഷയാ പ്രോച്ചൈഃ കഥാമേതാം കഥിതവന്തഃ, ദേവാ മനുഷ്യരൂപം ധൃത്വാസ്മാകം സമീപമ് അവാരോഹൻ|
12തേ ബർണബ്ബാം യൂപിതരമ് അവദൻ പൗലശ്ച മുഖ്യോ വക്താ തസ്മാത് തം മർകുരിയമ് അവദൻ|
13തസ്യ നഗരസ്യ സമ്മുഖേ സ്ഥാപിതസ്യ യൂപിതരവിഗ്രഹസ്യ യാജകോ വൃഷാൻ പുഷ്പമാലാശ്ച ദ്വാരസമീപമ് ആനീയ ലോകൈഃ സർദ്ധം താവുദ്ദിശ്യ സമുത്സൃജ്യ ദാതുമ് ഉദ്യതഃ|
14തദ്വാർത്താം ശ്രുത്വാ ബർണബ്ബാപൗലൗ സ്വീയവസ്ത്രാണി ഛിത്വാ ലോകാനാം മധ്യം വേഗേന പ്രവിശ്യ പ്രോച്ചൈഃ കഥിതവന്തൗ,
15ഹേ മഹേച്ഛാഃ കുത ഏതാദൃശം കർമ്മ കുരുഥ? ആവാമപി യുഷ്മാദൃശൗ സുഖദുഃഖഭോഗിനൗ മനുഷ്യൗ, യുയമ് ഏതാഃ സർവ്വാ വൃഥാകൽപനാഃ പരിത്യജ്യ യഥാ ഗഗണവസുന്ധരാജലനിധീനാം തന്മധ്യസ്ഥാനാം സർവ്വേഷാഞ്ച സ്രഷ്ടാരമമരമ് ഈശ്വരം പ്രതി പരാവർത്തധ്വേ തദർഥമ് ആവാം യുഷ്മാകം സന്നിധൗ സുസംവാദം പ്രചാരയാവഃ|
16സ ഈശ്വരഃ പൂർവ്വകാലേ സർവ്വദേശീയലോകാൻ സ്വസ്വമാർഗേ ചലിതുമനുമതിം ദത്തവാൻ,