പ്രേരിതാഃ 12:6-13

⁶അനന്തരം ഹേരോദി തം ബഹിരാനായിതും ഉദ്യതേ സതി തസ്യാം രാത്രൗ പിതരോ രക്ഷകദ്വയമധ്യസ്ഥാനേ ശൃങ്ഖലദ്വയേന ബദ്ധ്വഃ സൻ നിദ്രിത ആസീത്, ദൗവാരികാശ്ച കാരായാഃ സമ്മുഖേ തിഷ്ഠനതോ ദ്വാരമ് അരക്ഷിഷുഃ|

⁷ഏതസ്മിൻ സമയേ പരമേശ്വരസ്യ ദൂതേ സമുപസ്ഥിതേ കാരാ ദീപ്തിമതീ ജാതാ; തതഃ സ ദൂതഃ പിതരസ്യ കുക്ഷാവാവാതം കൃത്വാ തം ജാഗരയിത്വാ ഭാഷിതവാൻ തൂർണമുത്തിഷ്ഠ; തതസ്തസ്യ ഹസ്തസ്ഥശൃങ്ഖലദ്വയം ഗലത് പതിതം|

⁸സ ദൂതസ്തമവദത്, ബദ്ധകടിഃ സൻ പാദയോഃ പാദുകേ അർപയ; തേന തഥാ കൃതേ സതി ദൂതസ്തമ് ഉക്തവാൻ ഗാത്രീയവസ്ത്രം ഗാത്രേ നിധായ മമ പശ്ചാദ് ഏഹി|

⁹തതഃ പിതരസ്തസ്യ പശ്ചാദ് വ്രജന ബഹിരഗച്ഛത്, കിന്തു ദൂതേന കർമ്മൈതത് കൃതമിതി സത്യമജ്ഞാത്വാ സ്വപ്നദർശനം ജ്ഞാതവാൻ|

¹⁰ഇത്ഥം തൗ പ്രഥമാം ദ്വിതീയാഞ്ച കാരാം ലങ്ഘിത്വാ യേന ലൗഹനിർമ്മിതദ്വാരേണ നഗരം ഗമ്യതേ തത്സമീപം പ്രാപ്നുതാം; തതസ്തസ്യ കവാടം സ്വയം മുക്തമഭവത് തതസ്തൗ തത്സ്ഥാനാദ് ബഹി ർഭൂത്വാ മാർഗൈകസ്യ സീമാം യാവദ് ഗതൗ; തതോഽകസ്മാത് സ ദൂതഃ പിതരം ത്യക്തവാൻ|

¹¹തദാ സ ചേതനാം പ്രാപ്യ കഥിതവാൻ നിജദൂതം പ്രഹിത്യ പരമേശ്വരോ ഹേരോദോ ഹസ്താദ് യിഹൂദീയലോകാനാം സർവ്വാശായാശ്ച മാം സമുദ്ധൃതവാൻ ഇത്യഹം നിശ്ചയം ജ്ഞാതവാൻ|

¹²സ വിവിച്യ മാർകനാമ്രാ വിഖ്യാതസ്യ യോഹനോ മാതു ർമരിയമോ യസ്മിൻ ഗൃഹേ ബഹവഃ സമ്ഭൂയ പ്രാർഥയന്ത തന്നിവേശനം ഗതഃ|

¹³പിതരേണ ബഹിർദ്വാര ആഹതേ സതി രോദാനാമാ ബാലികാ ദ്രഷ്ടും ഗതാ|