പ്രേരിതാഃ 12:1-21

¹തസ്മിൻ സമയേ ഹേരോദ്‌രാജോ മണ്ഡല്യാഃ കിയജ്ജനേഭ്യോ ദുഃഖം ദാതും പ്രാരഭത്|

²വിശേഷതോ യോഹനഃ സോദരം യാകൂബം കരവാലാഘാതേൻ ഹതവാൻ|

³തസ്മാദ് യിഹൂദീയാഃ സന്തുഷ്ടാ അഭവൻ ഇതി വിജ്ഞായ സ പിതരമപി ധർത്തും ഗതവാൻ|

⁴തദാ കിണ്വശൂന്യപൂപോത്സവസമയ ഉപാതിഷ്ടത്; അത ഉത്സവേ ഗതേ സതി ലോകാനാം സമക്ഷം തം ബഹിരാനേയ്യാമീതി മനസി സ്ഥിരീകൃത്യ സ തം ധാരയിത്വാ രക്ഷ്ണാർഥമ് യേഷാമ് ഏകൈകസംഘേ ചത്വാരോ ജനാഃ സന്തി തേഷാം ചതുർണാം രക്ഷകസംഘാനാം സമീപേ തം സമർപ്യ കാരായാം സ്ഥാപിതവാൻ|

⁵കിന്തും പിതരസ്യ കാരാസ്ഥിതികാരണാത് മണ്ഡല്യാ ലോകാ അവിശ്രാമമ് ഈശ്വരസ്യ സമീപേ പ്രാർഥയന്ത|

⁶അനന്തരം ഹേരോദി തം ബഹിരാനായിതും ഉദ്യതേ സതി തസ്യാം രാത്രൗ പിതരോ രക്ഷകദ്വയമധ്യസ്ഥാനേ ശൃങ്ഖലദ്വയേന ബദ്ധ്വഃ സൻ നിദ്രിത ആസീത്, ദൗവാരികാശ്ച കാരായാഃ സമ്മുഖേ തിഷ്ഠനതോ ദ്വാരമ് അരക്ഷിഷുഃ|

⁷ഏതസ്മിൻ സമയേ പരമേശ്വരസ്യ ദൂതേ സമുപസ്ഥിതേ കാരാ ദീപ്തിമതീ ജാതാ; തതഃ സ ദൂതഃ പിതരസ്യ കുക്ഷാവാവാതം കൃത്വാ തം ജാഗരയിത്വാ ഭാഷിതവാൻ തൂർണമുത്തിഷ്ഠ; തതസ്തസ്യ ഹസ്തസ്ഥശൃങ്ഖലദ്വയം ഗലത് പതിതം|

⁸സ ദൂതസ്തമവദത്, ബദ്ധകടിഃ സൻ പാദയോഃ പാദുകേ അർപയ; തേന തഥാ കൃതേ സതി ദൂതസ്തമ് ഉക്തവാൻ ഗാത്രീയവസ്ത്രം ഗാത്രേ നിധായ മമ പശ്ചാദ് ഏഹി|

⁹തതഃ പിതരസ്തസ്യ പശ്ചാദ് വ്രജന ബഹിരഗച്ഛത്, കിന്തു ദൂതേന കർമ്മൈതത് കൃതമിതി സത്യമജ്ഞാത്വാ സ്വപ്നദർശനം ജ്ഞാതവാൻ|

¹⁰ഇത്ഥം തൗ പ്രഥമാം ദ്വിതീയാഞ്ച കാരാം ലങ്ഘിത്വാ യേന ലൗഹനിർമ്മിതദ്വാരേണ നഗരം ഗമ്യതേ തത്സമീപം പ്രാപ്നുതാം; തതസ്തസ്യ കവാടം സ്വയം മുക്തമഭവത് തതസ്തൗ തത്സ്ഥാനാദ് ബഹി ർഭൂത്വാ മാർഗൈകസ്യ സീമാം യാവദ് ഗതൗ; തതോഽകസ്മാത് സ ദൂതഃ പിതരം ത്യക്തവാൻ|

¹¹തദാ സ ചേതനാം പ്രാപ്യ കഥിതവാൻ നിജദൂതം പ്രഹിത്യ പരമേശ്വരോ ഹേരോദോ ഹസ്താദ് യിഹൂദീയലോകാനാം സർവ്വാശായാശ്ച മാം സമുദ്ധൃതവാൻ ഇത്യഹം നിശ്ചയം ജ്ഞാതവാൻ|

¹²സ വിവിച്യ മാർകനാമ്രാ വിഖ്യാതസ്യ യോഹനോ മാതു ർമരിയമോ യസ്മിൻ ഗൃഹേ ബഹവഃ സമ്ഭൂയ പ്രാർഥയന്ത തന്നിവേശനം ഗതഃ|

¹³പിതരേണ ബഹിർദ്വാര ആഹതേ സതി രോദാനാമാ ബാലികാ ദ്രഷ്ടും ഗതാ|

¹⁴തതഃ പിതരസ്യ സ്വരം ശ്രുവാ സാ ഹർഷയുക്താ സതീ ദ്വാരം ന മോചയിത്വാ പിതരോ ദ്വാരേ തിഷ്ഠതീതി വാർത്താം വക്തുമ് അഭ്യന്തരം ധാവിത്വാ ഗതവതീ|

¹⁵തേ പ്രാവോചൻ ത്വമുന്മത്താ ജാതാസി കിന്തു സാ മുഹുർമുഹുരുക്തവതീ സത്യമേവൈതത്|

¹⁶തദാ തേ കഥിതവന്തസ്തർഹി തസ്യ ദൂതോ ഭവേത്|

¹⁷പിതരോ ദ്വാരമാഹതവാൻ ഏതസ്മിന്നന്തരേ ദ്വാരം മോചയിത്വാ പിതരം ദൃഷ്ട്വാ വിസ്മയം പ്രാപ്താഃ|

¹⁸തതഃ പിതരോ നിഃശബ്ദം സ്ഥാതും താൻ പ്രതി ഹസ്തേന സങ്കേതം കൃത്വാ പരമേശ്വരോ യേന പ്രകാരേണ തം കാരായാ ഉദ്ധൃത്യാനീതവാൻ തസ്യ വൃത്താന്തം താനജ്ഞാപയത്, യൂയം ഗത്വാ യാകുബം ഭ്രാതൃഗണഞ്ച വാർത്താമേതാം വദതേത്യുക്താ സ്ഥാനാന്തരം പ്രസ്ഥിതവാൻ|

¹⁹പ്രഭാതേ സതി പിതരഃ ക്വ ഗത ഇത്യത്ര രക്ഷകാണാം മധ്യേ മഹാൻ കലഹോ ജാതഃ|

²⁰ഹേരോദ് ബഹു മൃഗയിത്വാ തസ്യോദ്ദേശേ ന പ്രാപ്തേ സതി രക്ഷകാൻ സംപൃച്ഛ്യ തേഷാം പ്രാണാൻ ഹന്തുമ് ആദിഷ്ടവാൻ|

²¹പശ്ചാത് സ യിഹൂദീയപ്രദേശാത് കൈസരിയാനഗരം ഗത്വാ തത്രാവാതിഷ്ഠത്|