പ്രേരിതാഃ 11:5-11

⁵യാഫോനഗര ഏകദാഹം പ്രാർഥയമാനോ മൂർച്ഛിതഃ സൻ ദർശനേന ചതുർഷു കോണേഷു ലമ്ബനമാനം വൃഹദ്വസ്ത്രമിവ പാത്രമേകമ് ആകാശദവരുഹ്യ മന്നികടമ് ആഗച്ഛദ് അപശ്യമ്|

⁶പശ്ചാത് തദ് അനന്യദൃഷ്ട്യാ ദൃഷ്ട്വാ വിവിച്യ തസ്യ മധ്യേ നാനാപ്രകാരാൻ ഗ്രാമ്യവന്യപശൂൻ ഉരോഗാമിഖേചരാംശ്ച ദൃഷ്ടവാൻ;

⁷ഹേ പിതര ത്വമുത്ഥായ ഗത്വാ ഭുംക്ഷ്വ മാം സമ്ബോധ്യ കഥയന്തം ശബ്ദമേകം ശ്രുതവാംശ്ച|

⁸തതോഹം പ്രത്യവദം, ഹേ പ്രഭോ നേത്ഥം ഭവതു, യതഃ കിഞ്ചന നിഷിദ്ധമ് അശുചി ദ്രവ്യം വാ മമ മുഖമധ്യം കദാപി ന പ്രാവിശത്|

⁹അപരമ് ഈശ്വരോ യത് ശുചി കൃതവാൻ തന്നിഷിദ്ധം ന ജാനീഹി ദ്വി ർമാമ്പ്രതീദൃശീ വിഹായസീയാ വാണീ ജാതാ|

¹⁰ത്രിരിത്ഥം സതി തത് സർവ്വം പുനരാകാശമ് ആകൃഷ്ടം|

¹¹പശ്ചാത് കൈസരിയാനഗരാത് ത്രയോ ജനാ മന്നികടം പ്രേഷിതാ യത്ര നിവേശനേ സ്ഥിതോഹം തസ്മിൻ സമയേ തത്രോപാതിഷ്ഠൻ|