Text copied!
CopyCompare
Sanskrit Bible (NT) in Malayalam Script (സത്യവേദഃ।) - പ്രേരിതാഃ - പ്രേരിതാഃ 10

പ്രേരിതാഃ 10:4-43

Help us?
Click on verse(s) to share them!
4കിന്തു സ തം ദൃഷ്ട്വാ ഭീതോഽകഥയത്, ഹേ പ്രഭോ കിം? തദാ തമവദത് തവ പ്രാർഥനാ ദാനാദി ച സാക്ഷിസ്വരൂപം ഭൂത്വേശ്വരസ്യ ഗോചരമഭവത്|
5ഇദാനീം യാഫോനഗരം പ്രതി ലോകാൻ പ്രേഷ്യ സമുദ്രതീരേ ശിമോന്നാമ്നശ്ചർമ്മകാരസ്യ ഗൃഹേ പ്രവാസകാരീ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ ശിമോൻ തമ് ആഹ്വായയ;
6തസ്മാത് ത്വയാ യദ്യത് കർത്തവ്യം തത്തത് സ വദിഷ്യതി|
7ഇത്യുപദിശ്യ ദൂതേ പ്രസ്ഥിതേ സതി കർണീലിയഃ സ്വഗൃഹസ്ഥാനാം ദാസാനാം ദ്വൗ ജനൗ നിത്യം സ്വസങ്ഗിനാം സൈന്യാനാമ് ഏകാം ഭക്തസേനാഞ്ചാഹൂയ
8സകലമേതം വൃത്താന്തം വിജ്ഞാപ്യ യാഫോനഗരം താൻ പ്രാഹിണോത്|
9പരസ്മിൻ ദിനേ തേ യാത്രാം കൃത്വാ യദാ നഗരസ്യ സമീപ ഉപാതിഷ്ഠൻ, തദാ പിതരോ ദ്വിതീയപ്രഹരവേലായാം പ്രാർഥയിതും ഗൃഹപൃഷ്ഠമ് ആരോഹത്|
10ഏതസ്മിൻ സമയേ ക്ഷുധാർത്തഃ സൻ കിഞ്ചിദ് ഭോക്തുമ് ഐച്ഛത് കിന്തു തേഷാമ് അന്നാസാദനസമയേ സ മൂർച്ഛിതഃ സന്നപതത്|
11തതോ മേഘദ്വാരം മുക്തം ചതുർഭിഃ കോണൈ ർലമ്ബിതം ബൃഹദ്വസ്ത്രമിവ കിഞ്ചന ഭാജനമ് ആകാശാത് പൃഥിവീമ് അവാരോഹതീതി ദൃഷ്ടവാൻ|
12തന്മധ്യേ നാനപ്രകാരാ ഗ്രാമ്യവന്യപശവഃ ഖേചരോരോഗാമിപ്രഭൃതയോ ജന്തവശ്ചാസൻ|
13അനന്തരം ഹേ പിതര ഉത്ഥായ ഹത്വാ ഭുംക്ഷ്വ തമ്പ്രതീയം ഗഗണീയാ വാണീ ജാതാ|
14തദാ പിതരഃ പ്രത്യവദത്, ഹേ പ്രഭോ ഈദൃശം മാ ഭവതു, അഹമ് ഏതത് കാലം യാവത് നിഷിദ്ധമ് അശുചി വാ ദ്രവ്യം കിഞ്ചിദപി ന ഭുക്തവാൻ|
15തതഃ പുനരപി താദൃശീ വിഹയസീയാ വാണീ ജാതാ യദ് ഈശ്വരഃ ശുചി കൃതവാൻ തത് ത്വം നിഷിദ്ധം ന ജാനീഹി|
16ഇത്ഥം ത്രിഃ സതി തത് പാത്രം പുനരാകൃഷ്ടം ആകാശമ് അഗച്ഛത്|
17തതഃ പരം യദ് ദർശനം പ്രാപ്തവാൻ തസ്യ കോ ഭാവ ഇത്യത്ര പിതരോ മനസാ സന്ദേഗ്ധി, ഏതസ്മിൻ സമയേ കർണീലിയസ്യ തേ പ്രേഷിതാ മനുഷ്യാ ദ്വാരസ്യ സന്നിധാവുപസ്ഥായ,
18ശിമോനോ ഗൃഹമന്വിച്ഛന്തഃ സമ്പൃഛ്യാഹൂയ കഥിതവന്തഃ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ ശിമോൻ സ കിമത്ര പ്രവസതി?
19യദാ പിതരസ്തദ്ദർശനസ്യ ഭാവം മനസാന്ദോലയതി തദാത്മാ തമവദത്, പശ്യ ത്രയോ ജനാസ്ത്വാം മൃഗയന്തേ|
20ത്വമ് ഉത്ഥായാവരുഹ്യ നിഃസന്ദേഹം തൈഃ സഹ ഗച്ഛ മയൈവ തേ പ്രേഷിതാഃ|
21തസ്മാത് പിതരോഽവരുഹ്യ കർണീലിയപ്രേരിതലോകാനാം നികടമാഗത്യ കഥിതവാൻ പശ്യത യൂയം യം മൃഗയധ്വേ സ ജനോഹം, യൂയം കിന്നിമിത്തമ് ആഗതാഃ?
22തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ കർണീലിയനാമാ ശുദ്ധസത്ത്വ ഈശ്വരപരായണോ യിഹൂദീയദേശസ്ഥാനാം സർവ്വേഷാം സന്നിധൗ സുഖ്യാത്യാപന്ന ഏകഃ സേനാപതി ർനിജഗൃഹം ത്വാമാഹൂയ നേതും ത്വത്തഃ കഥാ ശ്രോതുഞ്ച പവിത്രദൂതേന സമാദിഷ്ടഃ|
23തദാ പിതരസ്താനഭ്യന്തരം നീത്വാ തേഷാമാതിഥ്യം കൃതവാൻ, പരേഽഹനി തൈഃ സാർദ്ധം യാത്രാമകരോത്, യാഫോനിവാസിനാം ഭ്രാതൃണാം കിയന്തോ ജനാശ്ച തേന സഹ ഗതാഃ|
24പരസ്മിൻ ദിവസേ കൈസരിയാനഗരമധ്യപ്രവേശസമയേ കർണീലിയോ ജ്ഞാതിബന്ധൂൻ ആഹൂയാനീയ താൻ അപേക്ഷ്യ സ്ഥിതഃ|
25പിതരേ ഗൃഹ ഉപസ്ഥിതേ കർണീലിയസ്തം സാക്ഷാത്കൃത്യ ചരണയോഃ പതിത്വാ പ്രാണമത്|
26പിതരസ്തമുത്ഥാപ്യ കഥിതവാൻ, ഉത്തിഷ്ഠാഹമപി മാനുഷഃ|
27തദാ കർണീലിയേന സാകമ് ആലപൻ ഗൃഹം പ്രാവിശത് തന്മധ്യേ ച ബഹുലോകാനാം സമാഗമം ദൃഷ്ട്വാ താൻ അവദത്,
28അന്യജാതീയലോകൈഃ മഹാലപനം വാ തേഷാം ഗൃഹമധ്യേ പ്രവേശനം യിഹൂദീയാനാം നിഷിദ്ധമ് അസ്തീതി യൂയമ് അവഗച്ഛഥ; കിന്തു കമപി മാനുഷമ് അവ്യവഹാര്യ്യമ് അശുചിം വാ ജ്ഞാതും മമ നോചിതമ് ഇതി പരമേശ്വരോ മാം ജ്ഞാപിതവാൻ|
29ഇതി ഹേതോരാഹ്വാനശ്രവണമാത്രാത് കാഞ്ചനാപത്തിമ് അകൃത്വാ യുഷ്മാകം സമീപമ് ആഗതോസ്മി; പൃച്ഛാമി യൂയം കിന്നിമിത്തം മാമ് ആഹൂയത?
30തദാ കർണീലിയഃ കഥിതവാൻ, അദ്യ ചത്വാരി ദിനാനി ജാതാനി ഏതാവദ്വേലാം യാവദ് അഹമ് അനാഹാര ആസൻ തതസ്തൃതീയപ്രഹരേ സതി ഗൃഹേ പ്രാർഥനസമയേ തേജോമയവസ്ത്രഭൃദ് ഏകോ ജനോ മമ സമക്ഷം തിഷ്ഠൻ ഏതാം കഥാമ് അകഥയത്,
31ഹേ കർണീലിയ ത്വദീയാ പ്രാർഥനാ ഈശ്വരസ്യ കർണഗോചരീഭൂതാ തവ ദാനാദി ച സാക്ഷിസ്വരൂപം ഭൂത്വാ തസ്യ ദൃഷ്ടിഗോചരമഭവത്|
32അതോ യാഫോനഗരം പ്രതി ലോകാൻ പ്രഹിത്യ തത്ര സമുദ്രതീരേ ശിമോന്നാമ്നഃ കസ്യചിച്ചർമ്മകാരസ്യ ഗൃഹേ പ്രവാസകാരീ പിതരനാമ്നാ വിഖ്യാതോ യഃ ശിമോൻ തമാഹൂाയയ; തതഃ സ ആഗത്യ ത്വാമ് ഉപദേക്ഷ്യതി|
33ഇതി കാരണാത് തത്ക്ഷണാത് തവ നികടേ ലോകാൻ പ്രേഷിതവാൻ, ത്വമാഗതവാൻ ഇതി ഭദ്രം കൃതവാൻ| ഈശ്വരോ യാന്യാഖ്യാനാനി കഥയിതുമ് ആദിശത് താനി ശ്രോതും വയം സർവ്വേ സാമ്പ്രതമ് ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ഉപസ്ഥിതാഃ സ്മഃ|
34തദാ പിതര ഇമാം കഥാം കഥയിതുമ് ആരബ്ധവാൻ, ഈശ്വരോ മനുഷ്യാണാമ് അപക്ഷപാതീ സൻ
35യസ്യ കസ്യചിദ് ദേശസ്യ യോ ലോകാസ്തസ്മാദ്ഭീത്വാ സത്കർമ്മ കരോതി സ തസ്യ ഗ്രാഹ്യോ ഭവതി, ഏതസ്യ നിശ്ചയമ് ഉപലബ്ധവാനഹമ്|
36സർവ്വേഷാം പ്രഭു ര്യോ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്തേന ഈശ്വര ഇസ്രായേല്വംശാനാം നികടേ സുസംവാദം പ്രേഷ്യ സമ്മേലനസ്യ യം സംവാദം പ്രാചാരയത് തം സംവാദം യൂയം ശ്രുതവന്തഃ|
37യതോ യോഹനാ മജ്ജനേ പ്രചാരിതേ സതി സ ഗാലീലദേശമാരഭ്യ സമസ്തയിഹൂദീയദേശം വ്യാപ്നോത്;
38ഫലത ഈശ്വരേണ പവിത്രേണാത്മനാ ശക്ത്യാ ചാഭിഷിക്തോ നാസരതീയയീശുഃ സ്ഥാനേ സ്ഥാനേ ഭ്രമൻ സുക്രിയാം കുർവ്വൻ ശൈതാനാ ക്ലിഷ്ടാൻ സർവ്വലോകാൻ സ്വസ്ഥാൻ അകരോത്, യത ഈശ്വരസ്തസ്യ സഹായ ആസീത്;
39വയഞ്ച യിഹൂദീയദേശേ യിരൂശാലമ്നഗരേ ച തേന കൃതാനാം സർവ്വേഷാം കർമ്മണാം സാക്ഷിണോ ഭവാമഃ| ലോകാസ്തം ക്രുശേ വിദ്ധ്വാ ഹതവന്തഃ,
40കിന്തു തൃതീയദിവസേ ഈശ്വരസ്തമുത്ഥാപ്യ സപ്രകാശമ് അദർശയത്|
41സർവ്വലോകാനാം നികട ഇതി ന ഹി, കിന്തു തസ്മിൻ ശ്മശാനാദുത്ഥിതേ സതി തേന സാർദ്ധം ഭോജനം പാനഞ്ച കൃതവന്ത ഏതാദൃശാ ഈശ്വരസ്യ മനോനീതാഃ സാക്ഷിണോ യേ വയമ് അസ്മാകം നികടേ തമദർശയത്|
42ജീവിതമൃതോഭയലോകാനാം വിചാരം കർത്തുമ് ഈശ്വരോ യം നിയുക്തവാൻ സ ഏവ സ ജനഃ, ഇമാം കഥാം പ്രചാരയിതും തസ്മിൻ പ്രമാണം ദാതുഞ്ച സോഽസ്മാൻ ആജ്ഞാപയത്|
43യസ്തസ്മിൻ വിശ്വസിതി സ തസ്യ നാമ്നാ പാപാന്മുക്തോ ഭവിഷ്യതി തസ്മിൻ സർവ്വേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോപി ഏതാദൃശം സാക്ഷ്യം ദദതി|

Read പ്രേരിതാഃ 10പ്രേരിതാഃ 10
Compare പ്രേരിതാഃ 10:4-43പ്രേരിതാഃ 10:4-43