7امّا چونکی اوشأن بازم از اون سؤال کودیدی، عیسی خو سره بلنده کوده و اوشأنه بوگفته: «از شیمی میأنی هر کسی کی گناهی نأره، اوّلین سنگه اونه بزنه.»
8بازم خو سره بیزیر تَوَدَه و زمینه رو نیویشتی.
9با ایشنَوستن اَ حرف اوشأن، ایتأ ایتأ از بزرگترأن شروع بوکودیدی و از اویه بوشوییدی و عیسی اویه او زنه اَمره تنها بِیسه.
10اون وخت عیسی خو سره بلنده کوده و اونه بوگفته: «ای زن، اوشأن کویه ایسه‌ییدی؟ هیچکس تره محکوم نوکوده؟»
11جواب بده: «هیچکس، ای سرور.» عیسی اونه بوگفته: «منم تره محکوم نوکونم. بوشو، و دِ گناه نوکون.»
12پس عیسی ایبارِ دیگر مردمه اَمره حرف بزه و بفرمأسته: «من نوره دنیا ایسم، هر کی از من پیروی بوکونه، هرگز در تاریکی راه نیشه، بلکی از نوره زندگی برخوردأره به.»
13پس فَریسیأن اونه بوگفتیدی: «تو خودت، خودته‌ره شهادت دیهی، پس تی شهادت معتبر نی‌یه.»
14عیسی در جوابه اوشأن بوگفته: «هرچند کی من خودم، خودمه‌ره شهادت دهم، ولی می شهادت معتبره، چونکی دأنم از کویه بَموم و به کویه شم، امّا شومأن نأنیدی کی من از کویه بَموم و به کویه شم.
15شومأن فکره انسانی اَمره داوری کونیدی، امّا من کسی‌ره داوری نوکونم.
16ولی اگر داوری‌یم بوکونم، می داوری درسته، چونکی تنها نی‌یم، بلکی پئری کی مره اوسه کوده، می اَمره‌یه.
17شیمی شریعته دورون بینیویشته بو کی شهادته دوتأ شاهد معتبره.
18من خودم مره شهادت دهم و می پئرم کی مره اوسه کوده، مره شهادت دهه.»
19اون وخت از عیسی وَورسه‌ییدی: «تی پئر کویه ایسه؟» عیسی جواب بده: «نه مره شنأسیدی نه می پئره. اگر مره شنأختیدی می پئرم شنأختیدی.»
20عیسی اَ حرفأنه زمانی کی در بیت‌الماله معبد تعلیم دَیی، بیان بوکوده، امّا هیچکس اونه دستگیر نوکوده چونکی اونه وخت هنوز فَنرسه بو.
21عیسی ایدفعه دیگر اوشأنه بوگفته: «من شم و شومأن می دونبال گردیدی و شیمی گناهأنه میأن میریدی. او جایی کی من شم، شومأن نتأنید بأیید.»
22پس یهودیأن بوگفتیدی: «آیا تصمیم دأره کی خوره بوکوشه کی اَطو گه: ‹او جایی کی من شم، شومأن نتأنید بأیید›؟»
23عیسی اَشأنه بوگفته: «شومأن از بیزیریدی و من از بوجور. شومأن از اَ دنیایید ولی من از اَ دنیا نی‌یم.
24شمره بوگفتم کی شیمی گناهأنه میأن میریدی. چون اگر ایمأن نأورید کی من ایسم کی ایسم، در شیمی گناهأن میریدی.»
25از اون وَورسه‌ییدی: «تو کی ایسی؟» عیسی جواب بده: «هونی کی از اوّل شمره بوگفتم.
26خیلی چیزأن درباره‌یه شومأن دأرم کی شمره بگم و شمره محکومه کونم، امّا اونی کی مره اوسه کوده، حقِ و من اونچی‌یه کی از اون بیشنَوستم، به دنیا بازم گم.»
27اوشأن نفهمستیدی کی از پئر اوشأنه‌ره گفتن دره.
28پس عیسی اوشأنه بوگفته: «اون وختی کی انسانه پسره بلنده کودیدی، فهمیدی کی من ایسم و از خودم کاری نوکونم، بلکی فقط اونچی‌یه گم کی می پئر مره یاد بدَه.
29اون کی مره اوسه کوده، می اَمره‌یه. اون مره تنها ننَه، چونکی من همیشه اون چیزی‌یه کی اونه خوشحاله کونه، انجام دهم.»
30اَ حرفأنه اَمره خیلی‌یأن اونه ایمأن بأوردیدی.
31پس عیسی به یهودیأنی کی اونه ایمأن بأورده بید، بوگفته: «اگر می کلامه میأن بِیسید، حقیقتاً می شاگرد بیدی.
32و حقیقته شنأسیدی و حقیقت شمره آزاده کونه.»
33اونه جواب بدَییدی: «اَمأن ابراهیمه زأکأنیم و هیچ وخت غلامه کسی نوبوستیم. پس چوطویی گی، کی آزاده بیمی؟»
34عیسی جواب بده: «آمین، آمین، شمره گم، هر کسی کی گناه کونه، غلامه گناهه!
35غلام هیچ وخت اهله خانه میأن جایه همیشگی نأره، امّا پسره همیشه جا نَهه.
36پس اگر پسر شمره آزاده کونه، حقیقتاً آزاده بیدی!
یوحنا 8
یوحنا 8:7-36