47کسی کی از خدایه، خدا کلامه قبول کونه، امّا شومأن کی قبول نوکونیدی، بخاطره اَنه کی از خدا نیییدی.»
48یهودیأن در جوابه اون بوگفتیدی: «آیا اَمأن درست نوگفتیم کی تو سامرییه بیگانه و دیوبزهیی؟»
49عیسی جواب بده: «من دیوبزه نییم، بلکی می پئره احترامه دأرم. امّا شومأن مره بیاحترامی کونیدی.
50من به دونباله می جلال نییم. ولی کسی ایسه کی به دونباله جلال دَئنه منه و داورییم با اونه.
51آمین، آمین، شمره گم، اگر کسی می کلامه بدأره، مرگه تا اَبد نیدینه!»
52یهودیأن اونه بوگفتیدی: «الأن دِ یقین پیدا بوکودیم کی تو دیوبزهیی! ابراهیم و پیامبرأن بمَردید، الأن تو گی کی: ‹اگر کسی می کلامه بدأره، هرگز نیمیره!›
53آیا تو از اَمی پئر ابراهیمم بزرگتری؟ اون بمَرده، پیامبرأنم بمَردیدی، خودته کی دأنی؟»
54عیسی بوگفته: «اگر من خودمه جلال بدَم، می جلال ارزش نأره. اونی کی مره جلال دهه، می پئره، هونی کی شومأن گیدی اَمی خدایه.
55هرچند کی شومأن اونه نشنأسیدی، امّا من اونه شنأسم. اگر بگم کی اونه نشنأسم، شیمی مأنستن دروغگو بم. امّا من اونه شنأسم و اونه کلامه دأشتن درم.
56شیمی پئر، ابراهیم، شادی کودی تا می روزَ بیدینه. و او روزَ بیده و شاده بوسته.»
57یهودیأن اونه بوگفتیدی: «هنوز پنجاه سالم نأری، ابراهیمه بیدهیی؟»
58عیسی اوشأنه بوگفته: «آمین، آمین، شمره گم، قبل از اونکی ابراهیم ببه، من ایسم!»