یوحنا 8:32-52

³²و حقیقته شنأسیدی و حقیقت شمره آزاده کونه.»

³³اونه جواب بدَییدی: «اَمأن ابراهیمه زأکأنیم و هیچ وخت غلامه کسی نوبوستیم. پس چوطویی گی، کی آزاده بیمی؟»

³⁴عیسی جواب بده: «آمین، آمین، شمره گم، هر کسی کی گناه کونه، غلامه گناهه!

³⁵غلام هیچ وخت اهله خانه میأن جایه همیشگی نأره، امّا پسره همیشه جا نَهه.

³⁶پس اگر پسر شمره آزاده کونه، حقیقتاً آزاده بیدی!

³⁷«دأنم کی ابراهیمه زأکأنیدی. امّا به دونباله اَنیدی کی مره بوکوشید، چونکی می کلام شیمی میأنی جایی نأره.

³⁸من از اونچی کی می پئره ورجه بیدم، حرف زنم و شومأنم اونچی‌یه کی از شیمی پئر بیشنَوستیدی، انجام دیهیدی.»

³⁹بوگفتیدی: «اَمی پئر، ابراهیمه.» عیسی بوگفته: «اگر ابراهیمه زأکأن بید، ابراهیمه مأنستن رفتار کودیدی.

⁴⁰امّا به دونباله اَنید کی مره بوکوشید و من اونی ایسم کی حقیقتی‌یه کی از خدا بیشنَوستم، شمره باز بوگفتم! ابراهیم اَطو رفتار نوکوده.

⁴¹ولی شومأن شیمی پئره کارأنه انجام دیهیدی.» بوگفتیدی: «اَمأن حرامزاده نی‌ییم! ایتأ پئر دأریم کی هو خدایه.»

⁴²عیسی اَشأنه بوگفته: «اگر خدا شیمی پئر بو، مره دوست دأشتیدی، چونکی من از طرفه خدا بَموم و الأن اَیه ایسم. من از طرفه خودم نَموم، بلکی اون مره اوسه کوده.

⁴³بخاطره چی می حرفأنه نفهمیدی؟ بخاطره اَنکی نتأنیدی می کلامه قبول بوکونید.

⁴⁴شومأن از شیمی پئر شیطانیدی و به دونباله انجامه اونه خوأسته‌یأنیدی. اون از اوّل قاتل بو و حقیقته اَمره نسبتی نأشتی، چونکی هیچ حقیقتی در اون ننَه. هر وخت دروغ گه، از ذاته خودش گه. چونکی دروغگویه و دروغگویأنه پئره.

⁴⁵امّا از اویه کی من حقیقته شمره گم، می حرفأنه باور نوکونیدی.

⁴⁶کی شیمی میأن تأنه مره به گناه محکوم بوکونه؟ پس اگر حقیقته شمره گم، چره می حرفأنه باور نوکونیدی؟

⁴⁷کسی کی از خدایه، خدا کلامه قبول کونه، امّا شومأن کی قبول نوکونیدی، بخاطره اَنه کی از خدا نی‌ییدی.»

⁴⁸یهودیأن در جوابه اون بوگفتیدی: «آیا اَمأن درست نوگفتیم کی تو سامری‌یه بیگانه و دیوبزه‌یی؟»

⁴⁹عیسی جواب بده: «من دیوبزه نی‌یم، بلکی می پئره احترامه دأرم. امّا شومأن مره بی‌احترامی کونیدی.

⁵⁰من به دونباله می جلال نی‌یم. ولی کسی ایسه کی به دونباله جلال دَئنه منه و داوری‌یم با اونه.

⁵¹آمین، آمین، شمره گم، اگر کسی می کلامه بدأره، مرگه تا اَبد نیدینه!»

⁵²یهودیأن اونه بوگفتیدی: «الأن دِ یقین پیدا بوکودیم کی تو دیوبزه‌یی! ابراهیم و پیامبرأن بمَردید، الأن تو گی کی: ‹اگر کسی می کلامه بدأره، هرگز نیمیره!›