5چونکی حتی اونه برأرأنم اونه ایمأن نأورده بید.
6پس عیسی اوشأنه بوگفته: «می وخت هنوز فَنرسه، امّا شیمیره هر وختی مناسبه.
7دنیا نتأنه از شومأن متنفر ببه، امّا از من نفرت دأره، چونکی من شهادت دهم کی اونه کارأن، بده.
8شومأن خودتأن به عید بیشید. من الأن نأیم، چونکی می وخت هنوز فَنرسه.»
9اَنه بوگفته و جلیلِ میأن بِیسه.
10امّا بعد از اونکی اونه برأرأن به عید بوشوییدی، خودشم بوشو، امّا نه آشکارا بلکی خلوتی.
11پس حاکمأنه یهود، عیده موقع اونه دونبال بیدی و وَورسهییدی: «او مرد کویه ایسه؟»
12دربارهیه اون مردمه میأن همهمه زیاد بو. تعدادی گفتیدی: «مردِ خوبی ایسه» و تعداده دیگرم گفتیدی: «نه، بلکی مردمه گمراهه کونه.»
13چون از حاکمأنه یهود ترس دأشتیدی، هیچکس دربارهیه اون آشکارا حرف نزهیی.
14چون نیمی از عید بوگذشته بو، عیسی به صحنِ معبد بَمو و شروع به تعلیم بوکوده.
15یهودیأن تعجب بوکودیدی و وَورسهییدی: «اَ مرد کی درسه الهی نخوأنده، چوطو تأنه اَنقدر معلومات بدأره؟»
16عیسی در اوشأنه جواب بوگفته: «می تعالیم از من نییه، بلکی از کسی ایسه کی مره اوسه کوده.
17اگر کسی براستی بخوأیه کی اونه ارادهیه انجام بده، فهمه کی اَ تعالیم از خدایه، یا اَن کی من از خودم گم.
یوحنا 7
یوحنا 7:5-17