37روزِ آخر کی روزِ بزرگه عید بو، عیسی بِیسه و با صدایه بلند بوگفته: «هر کی تشنهیه، می ورجه بأیه و آب بوخوره.
38هر کی به من ایمأن بأوره، هوطو کی کیتابه مقدّس گه، از اونه وجود چشمهیأنه آبه زنده جاری به.»
39اَ حرفه دربارهیه روح بوگفته کی کسأنی کی به اون ایمأن بأورید، او روحه پیدا کونیدی. چونکی روح هنوز عطا نوبوسته بو، و عیسی هنوز جلال پیدا نوکوده بو.
40بعضی از مردم با ایشنَوستنه اَ حرفأن گفتیدی کی: «راستی، راستی کی اَ مرد هو پیامبره موعوده.»
41دیگرأن گفتیدی کی: «اون مسیحه!» امّا گروهی دیگر وَورسهییدی: «مگر مسیح از جلیل ظهور کونه؟
42مگر کیتابه مقدّس نوگفته کی مسیح از نسله داووده و از بیتلِحِم، دِهی کی داوود در اون زندگی کودی، ظهور کونه؟»
43پس بخاطره عیسی مردمه میأنی اختلاف دکفته.