25وختی اونه او طرفه دریاچه پیدا بوکودید، اونه وَورسهییدی: «ای اوستاد، کِـی اَیه بَمویی؟»
26عیسی جواب بده: «آمین، آمین، شمره گم، می دونبال گردیدی نه به دلیله معجزاتی کی بیدهییدی، بلکی بخاطره او نانی کی بوخوردیدی و سئره بوستیدی.
27کار بوکونید امّا نه خوراکه فانیره، برای خوراکی کی تا زندگییه اَبدی باقییه، خوراکی کی انسانه پسر شمره فده. چونکی بر پسره کی خدایه پئر، مُهرِ تأیید بزه.»