13پس اوشأنه جمعَ کودیدی و از باقیماندهیه او پنجتأ نانه جو کی جماعت بوخورده بید، دوازدهتأ زنبیل پُره بوسته!
14مردم با دِئنه اَ معجزه کی از عیسی ظاهره بوسته، بوگفتیدی: «راستی، راستی کی اون هو پیامبری ایسه کی بأیستی به جهان بَمو بی.»
15عیسی وختی بفهمسته کی اوشأن تصمیم دأریدی اونه به زور پادشاه بوکونید، او جایه ترکه کوده و تنهایی به کوه بوشو.
16غروب دم، اونه شاگردأن به سمته دریاچه بیزیر بَموییدی.
17هوا تاریک بو و عیسی هنوز اوشأنه اَمره نِیسه بو، اوشأن سوارِ قایق بوبوستیدی و به او طرفه دریاچه، به طرفه کَفَرناحوم بوشوییدی.
18امّا در اَ موقع، دریاچه بخاطره وزشه باده سختی کی اَمویی به تلاطم دکفته.
19وختی به اندازه پنج یا شیش کیلومتر پارو بزه بید، عیسایه بیدهییدی کی آبه رو راه شوئون دره و قایقه نزدیکه بوستن دره. پس هراسأنه بوستیدی.
20امّا عیسی اوشأنه بوگفته: «منم، نترسید!»