7مردِ علیل بوگفته: «ای سرور، کسییه نأرم کی وختی آب به حرکت اَیه، مره حوضه میأن تَوَدَه. تا اَیم خودمه به اویه فَرسأنم، کسه دیگری پیشتر از من آبه میأن دکفه.»
8عیسی اونه بوگفته: «ویریز، تی جایه جمعَ کون و راه بوشو.»
9او مرد در هو لحظه خو سلامتییه به دست بأورده و خو جایه جمعَ کوده و شروع بوکوده به راه شوئون. او روز، شَبّات بو.
10پس حاکمأنه یهود او مردییه کی شفا پیدا بوکوده بو، بوگفتیدی: «امروز روزِ شَبّاته و تو اجازه نأری کی تی جایه جمعَ کونی!»
11اون جواب بده: «اونی کی مره شفا بده مره بوگفته، ‹تی جایه جمعَ کون و راه بوشو.›»
12از اون وَورسهییدی: «اونی کی تره بوگفته تی جایه جمعَ کون و راه بوشو، کی بو؟»
13امّا او مردی کی شفا پیدا بوکوده بو، نأنستی کی اون کی ایسه. چونکی عیسی جمعیته میأن ناپدیده بوسته بو.
14مدتی بعد، عیسی او مردَ معبده میأن پیدا بوکوده و اونه بوگفته: «الأن کی تی سلامتییه پیدا بوکودی، دِ گناه نوکون تا از اونی کی بی بدتره نیبی.»
15او مرد بوشو و یهودیأنه بوگفته: «اونی کی مره شفا بده، عیسایه!»
16به اَ دلیل بو کی حاکمأنه یهود عیسایه آزار دَییدی، چونکی در روزِ شَبّات دست به اَجور کارأن زهیی.
17عیسی جواب بده: «می پئر هنوز کار کونه، منم کار کونم.»
یوحنا 5
یوحنا 5:7-17