26عیسی اونه بوگفته: «من کی تی اَمره حرف زِئن درم، هونم.»
27او لحظه عیسی شاگردأن از راه فَرسه‌ییدی و از اَنکی اون ایتأ زنه اَمره حرف زِئن دوبو، تعجب بوکودیدی. امّا هیچکی وَنَورسه کی: «چی خوأیی؟» یا «چره او زنه اَمره حرف زنی؟»
28اون وخت زن خو کوزه‌یه جا بنَه و به شهر بوشو و مردمه بوگفته:
29«بأیید مردی‌یه بیدینید کی هر چی کی تا الأن بوکوده بوم، مره بوگفته. آیا امکان نأره کی اون مسیح ببه؟»
30پس اوشأن از شهر بیرون بَموییدی و عیسی ورجه بوشوییدی.
31اَ میأن، شاگردأن از اون خوأهش بوکودیدی و بوگفتیدی: «اوستاد چیزی بوخور!»
32امّا عیسی اوشأنه بوگفته: «من خوراکی، خوردنه‌ره دأرم کی شومأن از اون چیزی نأنیدی.»
33شاگردأن همدیگره بوگفتیدی: «مگر کسی اونه‌ره خوراکی بأورده؟»
34عیسی اوشأنه بوگفته: «می خوراک اَنه کی اراده‌یه او کسی‌یه کی مره اوسه کوده بجا بأورم و اونه کاره به کمال برسأنم.
35آیا اَ حرفه نیشنَوستیدی کی: ‹چهار ماه بیشتر به وخته درو نمأنسته›؟ امّا من شمره گم، شیمی چشمأنه وأکونید و بیدینید کی الأن مزرعه‌یأن آماده‌یه درویه.
36الأن دروگر خو مزده فیگیره و حاصلی برای زندگی‌یه اَبدی به دست اَوره، تا اونی کی بکاشته و اونی کی درو بوکوده، با هم شاد بیبید.
37در اَیه اَ گفته درسته کی: ‹اینفر کأره، و اینفر دیگر درو کونه›.
38من شمره اوسه کودم تا محصولی‌یه درو بوکونید کی شیمی دسترنج نی‌یه. دیگرأن سخت کار بوکودیدی و شومأن اوشأنه دسترنجه بردأشت کونیدی.»
39پس به دونباله شهادته او زنی کی بوگفته بو: «هرچی کی تا الأن بوکوده بوم، مره بوگفته،» خیلی از سامریأنه ساکنه او شهر به عیسی ایمأن بأوردیدی.
40وختی کی او سامریأن عیسی ورجه بَموییدی، از عیسی بخوأستیدی کی اوشأنه ورجه بِیسه. پس دو روز اویه بِیسه.
41و خیلی‌یأنم بخاطره ایشنَوستنه اونه حرفأن ایمأن بأوردیدی.
42اوشأن او زنه بوگفتیدی: «تنها دِ بخاطره تی حرفأن ایمأن نأوریم، چونکی اَمأن خودمأن اونه حرفأنه بیشنَوستیم و دأنیم کی حقیقتاً اَ مرد نجات‌دهنده‌یه دنیایه.»
43بعد از دو روز، عیسی از اویه به جلیل بوشو.
44(قبلاً خودش بوگفته بو کی: «نبی در خودشه محل احترام نأره.»)
45وختی به جلیل فَرسه، جلیلیأن اونه به گرمی قبول بوکودیدی، چونکی اوشأن بخاطره عید به اورشلیم بوشو بید و اونچی‌یه کی عیسی اویه انجام بده بو، بیده بید.
46بعد از اون، عیسی دوباره به قانایه جلیل بوشو، اویه کی آبه تبدیل به شراب بوکوده بو. در اویه ایتأ از افسرأن ایسه بو کی پسری مریض کَفَرناحومِ میأن دأشتی.
47وختی بیشنَوسته کی عیسی از یهودیه به جلیل بَمو، به اونه دِئن بوشو و منّت بوکوده کی بأیه اونه پسره کی در حال مرگ بو، شفا بده.
48عیسی اونه بوگفته: «تا معجزات و چیزأنه عجیب نیدینید، ایمأن نأوریدی!»
49او مرد بوگفته: «ای سرور قبل از اونکی می زأی بیمیره، بیأ.»
50عیسی اونه بوگفته: «بوشو، تی پسر زنده مأنه.» او مرد عیسی کلامه قبول بوکوده و به راه دکفته.
51هنوز راه میأن ایسه بو کی اونه خدمتکارأن بَموییدی و بوگفتیدی: «تی پسر زنده و سالمه.»
52از اوشأن وَورسه: «چی ساعتی اون شفا پیدا بوکوده؟» بوگفتیدی: «دیروز ساعت یکِ بعد از ظهر تب، اونه وله کوده.»
یوحنا 4
یوحنا 4:26-52