32اون از اونچی کی بیده و بیشنَوسته شهادت دهه، امّا هیچکی اونه شهادته قبول نوکونه.
33کسی کی اونه شهادته قبول بوکونه، بر راستییه خدا مُهرِ تأیید بزه.
34چون اونییه کی خدا اوسه کوده، خدا کلامه بیان کونه، چون خدا خو روحه به یک میزان عطا نوکونه.
35پئر پسره محبت کونه و همه چیزه به اون بیسپرده.
36اونی کی به پسر ایمأن دأره زندگییه اَبدی دأره، امّا اونی کی از پسر اطاعت نوکونه، زندگییه اَبدییه نیدینه، بلکی زیرِ غضبه خدا مأنه.»