1در اوّلین روزِ هفته، وخته سحر، زمانی کی هوا هنوز تاریک بو، مریم مَجْدَلیّه مقبره ورجه بوشو و بیده کی اونه سنگ اوسَده بوبوسته.
2پس بدو بدو بوشو شَمعونِ پِطرُسِ ورجه و او شاگرده دیگری کی عیسی، اونه دوست دأشتی. مریم اوشأنه بوگفته: «اَمی سروره از قبر ببردیدی و نأنیم کویه بنَه‌ییدی.»
3پس پِطرُس اویتأ شاگرده اَمره بیرون بَمو و بوشوییدی به سمته مقبره.
4هر دوتأ دووَستیدی، امّا اویتأ شاگرد تندتر بوشو، از پِطرُس پیش دکفته و اوّل اون به مقبره فَرسه.
5پس خمه بوسته و بیده کی پارچه‌یه کفن اویه نَهه. امّا مقبره دورون نوشو.
6پس شَمعونِ پِطرُسم، اونه دونبالسر بَمو و مقبره دورون بوشو و بیده کی پارچه کفنی اویه نَهه،
7امّا او دستمالی کی عیسی سر دَوَسته بید، پارچه‌یه کفنی کنار ننَه بو، بلکی جدا و تا بوبوسته جایی دیگر نَهه بو.
8پس او شاگرده دیگرم کی اوّل به مقبره فَرسه بو، بوشو بودورون، بیده و ایمأن بأورده.
9چونکی هنوز کیتابه مقدّسه درک نوکوده بید کی اون بأید از مُرده‌یأنه میأن ویریزه.
10اون وخت او دوتأ شاگرد خوشأنه خانه وأگردستیدی.
11ولی مریم بیرونه مقبره ایسه بو و گریه کودی. اون گریه اَمره خمه بوسته تا مقبره دورونه نیگاه بوکونه.
12نیگاه بوکوده و دوتأ فرشته‌یه بیده کی لیباسه سفید، دوکوده بید، او جایی کی عیسی جسده بنَه بید، ایتأ سره ورجه و اویتأ پا ورجه نیشته بید.
13اوشأن اونه بوگفتیدی: «ای زن، چره گریه کونی؟» جواب بده: «می سروره ببردیدی و نأنم کویه بنَه‌ییدی.»
14وختی اَنه بوگفته وأگردسته و عیسایه اویه سرپا بیده، ولی نشنأخته.
15عیسی اونه بوگفته: «ای زن، چره گریه کونی؟ کی دونبال گردی؟» مریم به خیال اَنکی باغبأنه، بوگفته: «ای سرور، اگر تو اونه اوسَدی مره بوگو کویه بنَه‌یی تا بشم و اونه اوسَنم.»
16عیسی دوخوأده: «مریم!» مریم خو رویه اونه طرف وأگردأنه و به زبانه عبرانیأن بوگفته: «رَبّونی!» (یعنی اوستاد).
یوحنا 20
یوحنا 20:1-16