19به دستوره پیلاتُس ایتأ نیویشته اونه صلیبه جور نصب بوکودیدی، کی اونه رو بینیویشته بوبوسته بو: «عیسایه ناصری، پادشایه یهود.»
20خیلی از یهودیأن او نیویشتهیه بخوأندیدی، چون جایی کی عیسایه به صلیب بکشهییدی، نزدیک به شهر بو و او نیویشته به زبانه عبرانیأن و لاتینی و یونانی بو.
21پس سرأنه کاهنأنه یهود پیلاتُسَ بوگفتیدی: «نینیویس، ‹پادشاه یهود›، بلکی بینیویس اَ مرد بوگفته کی من پادشاه یهودم.»
22پیلاتُس جواب بده: «اونچی بینیویشتم، بینیویشتم.»
23وختی سربازأن عیسایه به صلیب بکشهییدی، اونه لیباسأنه اوسَدیدی و به چهارتأ قسمت تقسیم بوکودیدی. هر کدام ایتأ تیکه اوسَدیدی. اونه لیباسه زیرَ هم فیگیفتید. امّا او لیباس درز نأشتی، بلکی یکسره از بوجور به بیزیر ببافته بوبوسته بو.
24پس همدیگره بوگفتیدی: «اَنه تیکه تیکه نوکونیم، بلکی قرعه تَوَدیم و بیدینیم کیشین به.» اَطویی پیشگویییه کیتابه مقدّس ثابته به کی: «می لیباسأنه خوشأنه میأن تقسیم کونیدی و می لیباسأنهره قرعه تَوَدیدی.» پس سربازأن هوطو بوکودیدی.
25عیسی صلیبه نزدیکی اونه مار و اونه خألأ و مریم کْلوپاسِ زن و مریمِ مَجْدَلیّه ایسه بید.
26وختی عیسی خو مار و او شاگردییه کی دوست دأشتی و اونه کنار ایسه بو، بیده، خو ماره بوگفته: «بانو، اَنه، تی پسر!»
27بعد از اَن او شاگرده بوگفته: «اَنه، تی مار!» از او ساعت، او شاگرد، عیسی ماره خودشه خانه ببرده.
28اون وخت عیسی دأنستی کی همه چیز به انجام برسه؛ بوگفته: «تشنهیم!» به اَ خاطر بوگفته تا پیشگویییه کیتابه مقدّس ثابت ببه.