1برای سالار مغنیان برجتیت. مزمور بنی قورح ای یهوه صبایوت، چه دل پذیر است مسکنهای تو!
2جان من مشتاق بلکه کاهیده شده است برای صحنهای خداوند. دلم وجسدم برای خدای حی صیحه میزند.
3گنجشک نیز برای خود خانهای پیدا کرده است و پرستوک برای خویشتن آشیانهای تا بچه های خود را در آن بگذارد، در مذبح های توای یهوه صبایوت که پادشاه من و خدای من هستی.
4خوشابحال آنانی که در خانه تو ساکنند که تو رادائم تسبیح میخوانند، سلاه.
5خوشابحال مردمانی که قوت ایشان در تو است و طریق های تو در دلهای ایشان.