مزامیر 78:36-40

³⁶اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

³⁷زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

³⁸اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

³⁹و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.

⁴⁰چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.