مزامیر 78:22-50

²²زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

²³پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود

²⁴و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.

²⁵مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.

²⁶بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،

²⁷و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.

²⁸وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.

²⁹پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.

³⁰ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود

³¹که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

³²با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.

³³بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

³⁴هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،

³⁵و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.

³⁶اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

³⁷زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

³⁸اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

³⁹و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.

⁴⁰چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.

⁴¹و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،

⁴²و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.

⁴³که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.

⁴⁴و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.

⁴⁵انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛

⁴⁶و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.

⁴⁷تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.

⁴⁸بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.

⁴⁹و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.

⁵⁰و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.