14سرهای لویاتان را کوفته، و او را خوراک صحرانشینان گردانیده‌ای.
15توچشمه‌ها و سیلها را شکافتی و نهرهای دائمی راخشک گردانیدی.
16روز از آن توست و شب نیزاز آن تو. نور و آفتاب را تو برقرار نموده‌ای.
17تمامی حدود جهان را تو پایدار ساخته‌ای. تابستان و زمستان را تو ایجاد کرده‌ای.
18ای خداوند این را بیادآور که دشمن ملامت می‌کند و مردم جاهل نام تو را اهانت می‌نمایند.
19جان فاخته خود را به‌جانور وحشی مسپار. جماعت مسکینان خود را تا به ابد فراموش مکن.
20عهد خود را ملاحظه فرما زیرا که ظلمات جهان از مسکن های ظلم پراست.
مزامیر 74
مزامیر 74:14-20