مزامیر 6:1-6

¹برای سالار مغنیان برذوات اوتار برثمانی. مزمور داود ای خداوند، مرا در غضب خود توبیخ منما. و مرا در خشم خویش تادیب مکن!

²‌ای خداوند، بر من کرم فرما زیرا که پژمرده‌ام! ای خداوند، مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم مضطرب است،

³و جان من بشدت پریشان است. پس تو‌ای خداوند، تا به کی؟

⁴‌ای خداوند، رجوع کن و جانم را خلاصی ده! به رحمت خویش مرا نجات‌بخش!

⁵زیرا که در موت ذکرتو نمی باشد! در هاویه کیست که تو را حمدگوید؟

⁶از ناله خود وامانده‌ام! تمامی شب تخت خواب خود را غرق می‌کنم، و بسترخویش را به اشکها تر می‌سازم!