مزامیر 69:5-15

⁵‌ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از تومخفی نیست.

⁶‌ای خداوند یهوه صبایوت، منتظرین تو به‌سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، طالبان تو به‌سبب من رسوا نگردند.

⁷زیرا به‌خاطر تو متحمل عار گردیده‌ام ورسوایی روی من، مرا پوشیده است.

⁸نزدبرادرانم اجنبی شده‌ام و نزد پسران مادر خودغریب.

⁹زیرا غیرت خانه تو مرا خورده است وملامت های ملامت کنندگان تو بر من طاری گردیده.

¹⁰روزه داشته، جان خود را مثل اشک ریخته‌ام. و این برای من عار گردیده است.

¹¹پلاس را لباس خود ساخته‌ام و نزد ایشان ضرب‌المثل گردیده‌ام.

¹²دروازه نشینان درباره من حرف می‌زنند و سرود می‌گساران گشته‌ام.

¹³و اما من، ای خداوند دعای خود را در وقت اجابت نزد تو می‌کنم. ای خدا در کثرت رحمانیت خود و راستی نجات خود مرا مستجاب فرما.

¹⁴مرا از خلاب خلاصی ده تا غرق نشوم و ازنفرت کنندگانم و از ژرفیهای آب رستگار شوم.

¹⁵مگذار که سیلان آب مرا بپوشاند و ژرفی مراببلعد و هاویه دهان خود را بر من ببندد.