مزامیر 68:14-35

¹⁴چون قادر مطلق پادشاهان را در آن پراکنده ساخت، مثل برف بر صلمون درخشان گردید.

¹⁵کوه خدا، کوه باشان است، کوهی با قله های افراشته کوه باشان است.

¹⁶‌ای کوههای باقله های افراشته، چرا نگرانید؟ بر این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است هر آینه خداوند در آن تا به ابد ساکن خواهد بود.

¹⁷ارابه های خدا کرورها و هزارهاست. خداونددر میان آنهاست و سینا در قدس است.

¹⁸براعلی علیین صعود کرده، و اسیران را به اسیری برده‌ای. از آدمیان بخششها گرفته‌ای. بلکه ازفتنه انگیزان نیز تا یهوه خدا در ایشان مسکن گیرد.

¹⁹متبارک باد خداوندی که هر روزه متحمل بارهای ما می‌شود و خدایی که نجات ماست، سلاه.

²⁰خدا برای ما، خدای نجات است ومفرهای موت از آن خداوند یهوه است.

²¹هرآینه خدا سردشمنان خود را خرد خواهد کوبیدو کله مویدار کسی را که در گناه خود سالک باشد.

²²خداوند گفت: «از باشان باز خواهم آورد. از ژرفیهای دریا باز خواهم آورد.

²³تا پای خودرا در خون فروبری و زبان سگان تو از دشمنانت بهره خود را بیابد.»

²⁴‌ای خدا طریق های تو رادیده‌اند یعنی طریق های خدا و پادشاه مرا درقدس.

²⁵در‌پیش رو، مغنیان می‌خرامند و درعقب، سازندگان. و در وسط دوشیزگان دف زن.

²⁶خدا را در جماعت‌ها متبارک خوانید وخداوند را از چشمه اسرائیل.

²⁷آنجاست بنیامین صغیر، حاکم ایشان و روسای یهودامحفل ایشان. روسای زبولون و روسای نفتالی.

²⁸خدایت برای تو قوت را امر فرموده است. ای خدا آنچه را که برای ما کرده‌ای، استوار گردان.

²⁹به‌سبب هیکل تو که در اورشلیم است، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند‌آورد.

³⁰و وحش نی زار را توبیخ فرما و رمه گاوان را با گوساله های قوم که با شمشهای نقره نزد تو گردن می‌نهند. وقوم هایی که جنگ را دوست می‌دارند پراکنده ساخته است.

³¹سروران از مصر خواهند آمد وحبشه دستهای خود را نزد خدا بزودی درازخواهد کرد.

³²‌ای ممالک جهان برای خدا سرود بخوانید. برای خداوند سرود بخوانید، سلاه.

³³برای او که بر فلک الافلاک قدیمی سوار است.

³⁴اینک آواز خود را می‌دهد آوازی که پرقوت است.

³⁵خدارا به قوت توصیف نمایید. جلال وی بر اسرائیل است و قوت او در افلاک.