مزامیر 55:6-17

⁶و گفتم کاش که مرابالها مثل کبوتر می‌بود تا پرواز کرده، استراحت می‌یافتم.

⁷هرآینه بجای دور می‌پریدم، و درصحرا ماوا می‌گزیدم، سلاه.

⁸می‌شتافتم بسوی پناهگاهی، از باد تند و از طوفان شدید.

⁹‌ای خداوند آنها را هلاک کن و زبانهایشان راتفریق نما زیرا که در شهر ظلم و جنگ دیده‌ام.

¹⁰روز و شب بر حصارهایش گردش می‌کنند وشرارت و مشقت در میانش می‌باشد.

¹¹فسادهادر میان وی است و جور و حیله از کوچه هایش دور نمی شود.

¹²زیرا دشمن نبود که مرا ملامت می‌کرد والا تحمل می‌کردم؛ و خصم من نبود که بر من سربلندی می‌نمود؛ والا خود را از وی پنهان می‌ساختم.

¹³بلکه تو بودی‌ای مرد نظیر من! ای یار خالص و دوست صدیق من!

¹⁴که با یکدیگرمشورت شیرین می‌کردیم و به خانه خدا در انبوه می‌خرامیدیم.

¹⁵موت بر ایشان ناگهان آید وزنده بگور فرو روند. زیرا شرارت در مسکن های ایشان و در میان ایشان است.

¹⁶و اما من نزد خدا فریاد می‌کنم و خداوندمرا نجات خواهد داد.

¹⁷شامگاهان و صبح وظهر شکایت و ناله می‌کنم و او آواز مرا خواهدشنید.