مزامیر 35:1-10

¹مزمور داود ای خداوند با خصمان من مخاصمه نما و جنگ کن با آنانی که با من جنگ می‌کنند.

²سپر و مجن را بگیر و به اعانت من برخیز.

³و نیزه را راست کن و راه را پیش روی جفاکنندگانم ببند و به‌جان من بگو من نجات توهستم.

⁴خجل و رسوا شوند آنانی که قصد جان من دارند و آنانی که بداندیش منند، برگردانیده وخجل شوند.

⁵مثل کاه پیش روی باد باشند وفرشته خداوند ایشان را براند.

⁶راه ایشان تاریکی و لغزنده باد. و فرشته خداوند ایشان را تعاقب کند.

⁷زیرا دام خود را برای من بی‌سبب درحفره‌ای پنهان کردند که آن را برای جان من بی‌جهت کنده بودند.

⁸هلاکت ناگهانی بدو برسد و دامی که پنهان کرد خودش را بگیرد و در آن به هلاکت گرفتار گردد.

⁹و اما جان من در خداوندوجد خواهد کرد و در نجات او شادی خواهدنمود.

¹⁰همه استخوانهایم می‌گویند «ای خداوندکیست مانند تو که مسکین را از شخص قوی تر ازاو می‌رهاند و مسکین وفقیر را از تاراج کننده وی.»